Overweeg je draagmoederschap omdat je eigen zwangerschap onmogelijk, zeer riskant of niet gewenst is? Het uitvoeren van een draagmoederschap in het buitenland roept veel juridische vragen op. Er zijn een aantal hordes te nemen, van het opstellen van de contracten tot de terugkeer naar Duitsland en, indien nodig, adoptie. Dr. Oldenburger adviseert en vertegenwoordigt u in alle zaken die te maken hebben met vruchtbaarheidsrecht, in het bijzonder draagmoederschap.
Juridisch gezien is een draagmoeder een vrouw die koppels of individuen helpt om hun kinderwens te vervullen. In ruil daarvoor ontvangt de draagmoeder een Vergoeding voor onkostenwanneer ze hun diensten aanbieden vanuit altruïstisch redenen, of een vergoeding in het geval van een commerciële vorm van draagmoederschap. In alle gevallen mag de draagmoeder geen kind dragen dat genetisch van haar is. Dit betekent dat er eicellen van anderen moeten worden gebruikt. Deze kunnen afkomstig zijn van de zogenaamde wensmoeder of gedoneerd worden. Deze eicellen worden in het laboratorium kunstmatig bevrucht en daarna eerst diepgevroren (cryobewaard). Voor de bevruchting wordt sperma van de wensvader of gedoneerd sperma gebruikt, ofwel in-vitrofertilisatie (IVF) of intracystoplasmatische sperma-injectie (ICSI).
De Duitse wetgever heeft besloten om draagmoederschap te verbieden. Hij heeft echter het gebruik van behandelingen die in het buitenland worden aangeboden door Duitse wensouders niet verboden. Interessant is hoe de Duitse wet omgaat met de gevolgen van buitenlandse reproductieve medische procedures, d.w.z. de geboorte van een kind in het geval van draagmoederschap. Volgens een baanbrekende uitspraak van het Federale Hof van Justitie in 2014 is het duidelijk dat het omzeilen van het verbod op draagmoederschap in Duitsland op zich niet in strijd is met de Duitse wetgeving. openbare orde (d.w.z. openbare orde). De Beoogde ouders zijn de initiatiefnemers van medisch geassisteerde conceptie, het kind dankt zijn bestaan aan hen - zonder de draagmoederschapsovereenkomst niet zou zijn verwekt en geboren.
In tegenstelling tot adoptieouders spelen de wensouders in het geval van draagmoederschap ongetwijfeld een centrale rol bij de latere vaststelling van de identiteit van het kind als personen die (mede)verantwoordelijk zijn voor de creatie ervan. Dit zet de deur wijd open voor de erkenning van een buitenlandse rechterlijke beslissing over afstamming, d.w.z. de vaststelling dat de wensouders ook de juridische ouders van het kind zijn. Als in dit verband essentiële procedurele garanties werden waargenomen en de Waardigheid van de draagmoeder niet wordt geschonden, wordt de buitenlandse beslissing opgenomen in het Duitse recht zonder speciale toetsing van de inhoud. De beslissing is dan bindend voor alle autoriteiten, met name de burgerlijke stand, die de ouderlijke status moeten accepteren en implementeren. In het geval van draagmoederschap betekent dit dat de wensmoeder op deze manier de wettelijke moeder wordt, ondanks de (andere) wettelijke situatie met betrekking tot moederschap in Duitsland.
Ook voor koppels van hetzelfde geslacht en Individuen Draagmoederschap is op veel plaatsen in het buitenland mogelijk, bijvoorbeeld in Mexico, Florida of Californië. Het in het buitenland vastgestelde ouderschap kan dan ook in Duitsland worden erkend op basis van een beslissing van een buitenlandse rechtbank, waarbij in het bijzonder rekening wordt gehouden met de belangen van het kind.
Het feit dat de buitenlandse beslissing de ouderlijke status toekent aan civiele partners van hetzelfde geslacht in plaats van aan een getrouwd stel, kan op zich niet leiden tot een schending van de openbare orde, aldus het Federale Hof van Justitie: Volgens de rechtspraak van het Bundesverfassungsgericht over successieve adoptie moet veeleer worden aangenomen dat de omstandigheden van een geregistreerd partnerschap de opvoeding van kinderen evenzeer kunnen bevorderen als die van een huwelijk. Bijgevolg is er geen voldoende basis om een onderscheid te maken tussen beoogd ouderpaar van hetzelfde geslacht en ouderpaar van een ander geslacht..
Het feit dat beoogde ouders van een ander geslacht de volledige genetische ouders van het kind kunnen zijn, kan een nauwere band met het kind tot stand brengen, maar sluit een Sociaal gelijkwaardig ouderschap van civiele partners is niet uitgesloten als het ouderschap permanent en wettelijk vastgesteld is. In dit verband heeft de wetgever al rekening gehouden met het feit dat van paren die in onderling overleg instemmen met de kunstmatige overdracht van sperma van een vreemde, moet worden verwacht dat zij bijdragen aan de gezamenlijke verantwoordelijkheid voor het kind dat op deze manier is verwekt, zelfs na de geboorte en onder veranderde levensomstandigheden.
Dit standpunt van het Federale Hof van Justitie is overtuigend en benadrukt terecht dat ouderschap niet langer uitsluitend op basis van genetisch-biologische bijdragen kan worden vastgesteld, maar grotendeels gebaseerd is op verantwoordelijkheid en het belang van het kind moet dienen. Paren van hetzelfde geslacht hebben daarom dezelfde mogelijkheden als paren van verschillend geslacht.
Moederschap (het zogenaamde 1e ouderschap) bestaat in Duitsland uitsluitend volgens § 1591 BGB (de wet werd in 1998 gewijzigd door de Wet op de hervorming van kinderrechten aangepast). Daar staat: De moeder van een kind is de vrouw die het baarde. Moederschap staat dus los van een huwelijkse of buitenechtelijke geboorte, van de mogelijkheden die de voortplantingsgeneeskunde biedt (bv. donatie van buitenlandse eicellen en embryo's, waardoor genetisch en biologisch moederschap niet identiek zijn) en van de omstandigheden van de conceptie (die de wet omschrijft als Accommodatie gelabeld is). In principe is dit niet aanvechtbaar. De wet beslist dus tegen een genetische moeder als moeder van het kind en ten gunste van de vrouw die een kind ter wereld brengt.
Draagmoederschap is bij wet verboden in Duitsland. In het bijzonder verbiedt de Embryo Protection Act artsen om deel te nemen aan draagmoederschap. Het is ook verboden om een bevruchte eicel over te dragen aan een andere vrouw of op een andere manier een zwangerschap tot stand te brengen met het doel het kind aan een derde partij over te dragen. Embryodonatie is echter onder bepaalde voorwaarden toegestaan.
In sommige buitenlandse landen is draagmoederschap echter legaal. In de VS, Mexico, Georgië, Oekraïne en Griekenland in het bijzonder heeft zich een infrastructuur van klinieken, bureaus en draagmoeders ontwikkeld als gevolg van het wettelijke kader daar, die ook vaak wordt gebruikt door Duitse koppels en individuen met een kinderwens.
Al voor de hervorming van het voogdijrecht in 1998, die leidde tot de invoering van § 1591 BGB, dat nog steeds van kracht is, was het Wet bescherming embryo's (ESchG) in samenwerking met de Transplantatiewet (TPG) werd geïntroduceerd. De Embryo Protection Act is een strafwet en verbiedt artsen onder andere om een eicel bij een vrouw weg te halen om deze te bevruchten en bij een andere vrouw te implanteren. De Embryo Protection Act verbiedt ook het misbruiken van voortplantingstechnieken. Uiteindelijk verbiedt de Embryo Protection Act artsen ook om een eicel kunstmatig te bevruchten om het over te dragen aan een vrouw die bereid is om de bevruchte eicel voor een andere vrouw te dragen (zogenaamde surrogaat- of vervangingsbevruchting). Draagmoederschap).
Dit is (voornamelijk altruïstisch) toegestaan in veel landen, waaronder Europese landen. In Duitsland is als gevolg van de ESchG niet alleen elke medische behandeling in dit verband verboden, maar ook het verkrijgen van een draagmoeder. De draagmoeder zelf en de wensouders zijn echter niet strafbaar als ze zonder medische hulp te werk gaan. Dit wordt geregeld door de wet die het plaatsen van draagmoeders verbiedt.
Andere landen en rechtssystemen staan meer open voor draagmoeders en staan draagmoederschap toe. Vooral in de
Draagmoeders mogen ook legaal werken in andere Europese landen. Het wettelijke kader is echter verschillend in elk land. In veel van deze landen is de Gebruik van een draagmoeder ook voor Duitse koppels en individuen mogelijk. Dit geldt ook voor koppels van verschillende nationaliteiten die hun gewone verblijfplaats en woonplaats in Duitsland hebben.
Bij het plannen van draagmoederschap in het buitenland moeten koppels en mensen met een onvervulde kinderwens natuurlijk de respectieve wetten in acht nemen en nagaan of, en zo ja, onder welke voorwaarden ze daar kunstmatige inseminatie kunnen en mogen laten uitvoeren en gebruik kunnen maken van de diensten van een draagmoeder. De keuze van het land is daarom niet eenvoudig en moet verstandig worden gemaakt op basis van individuele eisen en wensen. Wij adviseren je hier graag over.
Een ander aspect kan een belangrijke invloed hebben op de beslissing om een land te selecteren, namelijk de manier waarop dat gebeurt, hoe ouderschap naar buitenlands recht kan worden geïmplementeerd in het Duitse recht. De routes verschillen van land tot land. Het is daarom essentieel om in een vroeg stadium gedetailleerd advies en bijstand te krijgen van een advocaat.
a. Draagmoederschap in Griekenland - de wettelijke situatie
Steeds meer Duitse koppels vervullen hun kinderwens via draagmoederschap in het buitenland. Griekenland heeft zich gevestigd als een populaire Europese bestemming. Vooral na het uitbreken van de oorlog in Oekraïne is Griekenland een dichtbij en goed alternatief voor Duitse wensouders. Het is echter geen optie voor koppels van hetzelfde geslacht en ongehuwde koppels.
Draagmoederschap is toegestaan in Griekenland. De artikelen 1455-1460 en 1464 van het Griekse Burgerlijk Wetboek bepalen de vereisten, voorwaarden en procedures voor draagmoederschap.
Bij draagmoederschap wordt het embryo in het laboratorium gecreëerd door middel van in-vitrofertilisatie - hoewel de eigen eicellen van de draagmoeder niet mogen worden gebruikt. Eiceldonatie is echter mogelijk als de Duitse wensmoeder geen vruchtbare eicellen heeft of als er grote risico's verbonden zijn aan het gebruik ervan. In principe moet de donor anoniem blijven.
In aanmerking voor deelname aan de niet-commercieel draagmoederschap In Griekenland worden gehuwde en ongehuwde paren erkend als heteroseksuele koppels en Alleenstaande vrouwen. De mogelijkheid van draagmoederschap in Griekenland bestaat niet voor koppels van hetzelfde geslacht, ongeacht of ze getrouwd zijn, noch voor alleenstaande mannen.
Dit is vereist voor het gebruik van een draagmoeder. legitimatie rechterlijke beslissing noodzakelijk. Alleen als een vrouw niet zwanger kan worden om medische redenen, die ten genoegen van de rechtbank moeten worden aangetoond, kan toestemming van de rechtbank worden verleend. Naast de vereiste dat de wensmoeder moet bewijzen dat ze niet in staat is om kinderen te baren, moet de wensmoeder geschikt zijn voor de beoogde zwangerschap en geboorte. Dit vereist Medische en psychologische tests en een schriftelijke overeenkomst met de wensouders is vereist. In geen geval mag de draagmoeder haar eigen eicellen voor bevruchting beschikbaar stellen.
Om een aanvraag in te dienen, moeten de wensouders in Griekenland wonen. Tot 2014 was het nog steeds nodig dat de wensouders en de draagmoeder haar vaste woonplaats in Griekenland had, heeft de Griekse wetgever deze vereisten nu gerelativeerd door de wet te wijzigen: Het is nu voldoende dat de draagmoeder een woonplaats of tijdelijk verblijf in Griekenland heeft. Dit maakt het gemakkelijker voor Duitse wensouders of vrouwen met een kinderwens om een geschikte draagmoeder te vinden en daar aan het programma deel te nemen. Maar omdat de reclame voor draagmoederschap en de organisatie ervan ondanks enkele vereenvoudigingen nog steeds beperkt zijn, lukt de zoektocht vaak alleen via klinieken die gespecialiseerd zijn in voortplantingsgeneeskunde.
Draagmoederschap in Griekenland is altruïstisch. De draagmoeder mag niet worden betaald voor haar ondersteuning, maar ontvangt een Vergoeding voor onkostendie eind 2022 door de wetgever is aangepast. De kosten van de draagmoeder voor en tijdens de zwangerschap mogen worden vergoed door de wensouders. Momenteel is er een financiële limiet van ongeveer 15.000 euro. Dit kan echter worden aangevuld met de betaling van alimentatie. De draagmoederschapsovereenkomst moet daarom zorgvuldig worden onderzocht en, indien nodig, worden aangepast, in het bijzonder om nadelen op grond van het statuut en het strafrecht te voorkomen.
Vanwege de voortdurende puur onbaatzuchtige ondersteuning van Duitse wensouders door draagmoeders die in Griekenland mogen werken, moet commercialisering worden vermeden. Beoogde ouders die dit overtreden kunnen bestraft worden. Een overtreding van de Griekse wet, bv. de draagmoeder meer betalen dan de toegestane onkostenvergoeding, zou waarschijnlijk ook gevolgen hebben voor een eventueel ouderschap volgens de Duitse wet. Daarom is voorzichtigheid geboden bij het geven van geschenken aan de draagmoeder. Als de wensouders namelijk bedriegen over de voorwaarden om in aanmerking te komen of de draagmoeder in strijd met het wettelijke verbod betalen, kunnen ze worden vervolgd met een gevangenisstraf of een boete van minstens 1500 euro.
De Duitse wensouders verkrijgen de ouderlijke status in Griekenland nadat het draagmoederschap door de rechtbank is goedgekeurd en uitgevoerd. Dit wordt gedocumenteerd in de Griekse geboorteakte, waarin de wensouders als wettelijke ouders worden vermeld. De draagmoeder heeft daarentegen geen rechten op het kind, wat ook een van de belangrijke voorwaarden is voor het Griekse rechtssysteem om de diensten van een draagmoeder überhaupt toe te staan.
Ook hier doen zich echter problemen voor, aangezien het gewenste moederschap naar Grieks recht in Duitsland niet wordt erkend en er dus een Stiefkind adoptie om de ouderlijke status voor de moeder te verkrijgen. Deze aspecten moeten in acht worden genomen en er moet rekening mee worden gehouden bij de uitvoering, vooral in de contractuele bepalingen over de plicht van de draagmoeder om mee te werken aan het verkrijgen van de ouderlijke status voor de wensouders in Duitsland.
Dr. Oldenburger adviseert en vertegenwoordigt je hierbij uitgebreid, inclusief een regelmatige latere stiefkindadoptie in Duitsland.
Duitse beoogd vaders zijn vrij om hun vaderschap voor de geboorte te erkennen. Om effectief te zijn, moet de Toestemming van de draagmoeder is vereist. Dit kan ook prenataal gebeuren. Zodra het vaderschap effectief is erkend, verwerft het kind het Duitse staatsburgerschap en een voorlopig paspoort. Paspoort document uitgegeven door de Duitse diplomatieke missie in Athene.
Om in Duitsland te kunnen handelen en in het bijzonder het voogdijrecht te kunnen uitoefenen, heeft de beoogde vader een speciale Verklaring van bewaring van de draagmoeder. Dit komt omdat zij volgens de Duitse wet als de moeder wordt beschouwd en als enige het gezag heeft, ook al is zij niet van plan dit recht uit te oefenen en is zij volgens de Griekse wet niet de moeder van het kind dat zij voor de wensouders heeft gebaard. Deze gezagsverklaring is een centrale voorwaarde voor de bevoegdheid om te handelen in alle zaken met betrekking tot het kind in Duitsland, aangezien deze ontbreekt als zij alleen de vader is.
b. Draagmoederschap Oekraïne
Steeds meer Duitse koppels vervullen hun kinderwens via draagmoederschap in het buitenland. Oekraïne had zich gevestigd als een zeer populair bestemmingsland tot het begin van de oorlog in het begin van 2022. Dit was te danken aan de infrastructuur van het draagmoederschap daar - met tal van bureaus, klinieken en draagmoeders - evenals de relatief gunstige kosten en, last but not least, de juridische situatie daar, die positief is voor buitenlandse wensouders.
De Oorlog in Oekraïne heeft het draagmoederschap sinds begin 2022 aanzienlijk beperkt. Een verblijf in Oekraïne kan niet alleen gevaarlijk zijn voor draagmoeders, maar ook voor de wensouders. Ongeacht het gevaar voor lijf en leden ontbreken vaak de nodige documenten om Oekraïne met het pasgeboren kind te verlaten en Duitsland binnen te komen. Dit vereist improvisatievermogen, maar ook het gebruik van middelen die nog toegankelijk zijn.
Dr. Oldenburger, een ervaren surrogaatadvocaat, ondersteunt hen hierbij en helpt hen om grensoverschrijdingen legaal voor te bereiden en uit te voeren.
Via een Overeenkomst tussen de Duitse en Oekraïense kamers van notarissen Dit maakt het gemakkelijker om de noodzakelijke verklaringen van draagmoeders in de Duitse wet te implementeren. Ereconsulaten kunnen ook worden gebruikt om tijdelijke reisdocumenten af te geven zonder naar de ambassade in Kiev te hoeven reizen, die gesloten kan zijn.
Volgens berichten in de media zijn er agentschappen en klinieken in Oekraïne waarnaar het Openbaar Ministerie onderzoek doet op verdenking van kinderhandel. We raden je daarom sterk aan om jezelf te informeren over de huidige juridische situatie voordat je een contract afsluit en geen contract te ondertekenen zonder een advocaat te raadplegen.
Hieronder geven we je een overzicht van het wettelijke kader voor draagmoederschap in Oekraïne en praktische informatie voor wensouders, rekening houdend met het Duitse verbod op draagmoederschap. Dr. Oldenburger begeleidt sinds 2014 met succes ouders en gezinnen in heel Duitsland en internationaal bij het plannen en realiseren van draagmoederschap.
Draagmoederschap is illegaal in Oekraïne bij wet toegestaan en gereguleerd. De wensouders moeten aan de volgende eisen voldoen: Ze moeten Getrouwd en tegengesteld geslacht zijn. Een (succesvolle) zwangerschap van de wensmoeder mag medisch niet mogelijk zijn en de wensvader moet zijn sperma beschikbaar stellen voor kunstmatige inseminatie.
De vereisten voor de Oekraïense Draagmoeder zijn als volgt:
Bij draagmoederschap wordt het embryo in het laboratorium gecreëerd met behulp van In-vitrofertilisatiesoms ook met de ICSI-methode, waarbij het sperma rechtstreeks in de eicel wordt geïnjecteerd - maar altijd de Sperma van de beoogde vader kan worden gebruikt.
Het gebruik van eigen eicellen is in Oekraïne niet wettelijk verplicht. Dit betekent dat de wensouders eigen eieren maar kan ook eicellen van andere donoren krijgen via een donorbank. Zoals gebruikelijk in andere landen blijft de donor anoniem. Het is belangrijk dat aan deze wettelijke vereisten wordt voldaan, anders kan de legalisatie van ouderschap in Duitsland mislukken.
De Oekraïense wet staat ook een Preïmplantatie genetische diagnose (PID) en de Selectie van geslacht van het embryo dat door de draagmoeder wordt gedragen. Het contract van het bureau of de kliniek bevat meestal meer details hierover. Als je echter speciale onderzoeken nodig hebt die verder gaan dan de gestandaardiseerde maatregelen, moeten deze worden opgenomen in de contractonderhandelingen en expliciet het onderwerp worden van de verplichtingen van het bureau of de kliniek. Dit hangt af van speciale aspecten en risico's die in de consultaties moeten worden opgenomen om je draagmoederschap daarop te kunnen baseren.
Nog voor de geboorte kan de beoogde vader Ouderschap erkennen. Dit vereist echter de Toestemming van de draagmoeder. Het vaderschap wordt meestal erkend bij een Duitse notaris. Het is echter ook mogelijk om na de geboorte in Oekraïne een verklaring van erkenning in te dienen. Hiervoor is een Honorair consulaat of de Duitse ambassade worden bezocht in Kiev. Vanwege de oorlog is een dergelijke benadering niet aan te raden. Aangezien de Toestemming van de draagmoeder Als de verklaring notarieel bekrachtigd moet worden, kan het zinvol zijn om deze verklaring voor een Oekraïense notaris af te leggen op basis van de samenwerkingsovereenkomst.
Een ouder kan echter geen beslissingen nemen voor het kind met alleen een formele erkenning van het vaderschap. Hiervoor heeft hij de Voogdij. De draagmoeder heeft hier recht op, ook al is ze volgens de Oekraïense wet geen moeder. Om samen met haar het gezagsrecht te kunnen uitoefenen, moet de draagmoeder een zogenaamde Verklaring van bewaring inleveren. Dit kan ook bij een Oekraïense notaris. Wij staan je bij op dit belangrijke raakvlak, want zonder een effectieve gezagsverklaring kunnen de beoogde ouders niet voor hun kind zorgen, bijv. medische onderzoeken uitvoeren, ouderschapsverlof aanvragen, registraties doen, enz.
Na de geboorte kunnen de Duitse wensouders zich als ouders laten registreren bij het plaatselijke registratiekantoor in Oekraïne en een bijbehorend paspoort krijgen. Geboorteakte worden afgegeven. Volgens de Oekraïense wet heeft de draagmoeder geen recht om het moederschap voor het kind op zich te nemen. Afhankelijk van de contractuele overeenkomsten biedt het gecontracteerde bureau regelmatig ondersteuning in dit opzicht.
De Duitse wet erkent altijd de vrouw die het kind ter wereld heeft gebracht als de moeder. Daarom is het in Duitsland over het algemeen niet mogelijk om het wettelijk beoogde moederschap direct over te nemen - en een overeenkomstige officiële beslissing uit Oekraïne wordt hier net zo min erkend als een Oekraïense geboorteakte.
De Federaal Gerechtshof oordeelde in 2019 uitdrukkelijk dat een vrouw zich bij de burgerlijke stand niet als moeder van haar door een Oekraïense draagmoeder gedragen kind mag laten registreren op basis van een Oekraïense geboorteakte kan worden geregistreerd (BGH, besluit van 20 maart 2019, ref. XII ZB 530/17).
Terwijl de erkenning van het vaderschap van de wensvader in Duitsland meestal geen problemen oplevert, zal de wensmoeder daarentegen altijd haar toevlucht moeten nemen tot een vaderschapsprocedure vanwege de hierboven beschreven juridische situatie. Stiefkind adoptie verwezen, als de route via herkenning van een Beslissing over Oekraïense afstamming wordt gelopen.
Twee aspecten waren doorslaggevend voor de beslissing van het BGH: Ten eerste, de gewone verblijfplaats van het kind, die bepaalt welk recht van toepassing is. Deze verblijfplaats bevond zich, net als die van de wensouders, in Duitsland, zodat Duits recht moest worden toegepast met betrekking tot de afstamming. Volgens de rechters was het immers voor alle betrokken partijen duidelijk dat het kind kort na de geboorte met de wensouders naar Duitsland zou reizen en daar zou wonen. En ten tweede verduidelijkte het BGH dat een Geboorteakte geen beslissing moet worden erkend in Duitsland.
Vergelijkbaar met gerechtelijke afstammingsbeslissingen, die in veel staten in de VS mogelijk zijn (waaronder Californië, Nevada, Ohio, etc.), is het in Oekraïne ook al enige tijd mogelijk om een gerechtelijke beslissing over afstamming te verkrijgen. Daarom eisen de rechtbanken regelmatig een Juridisch advies uit Duitsland, waarin de vereisten voor een speciale behoefte aan rechtsbescherming na een rechterlijke beslissing worden uitgelegd.
Dr. Oldenburger bereidt dergelijke juridische adviezen in individuele gevallen voor u voor om de noodzakelijke wettelijke bescherming te verkrijgen.
Op deze manier is het mogelijk om de ouderlijke status in Oekraïne vast te laten stellen door middel van een rechterlijke beslissing. De ouderlijke status die hieruit voortvloeit, kan vervolgens in Duitsland worden erkend, in tegenstelling tot een geboorteakte alleen. Wij voeren ook de bijbehorende procedures voor je uit. Dit voorkomt stiefkindadoptie, wat momenteel gepaard gaat met aanzienlijke problemen en een onduidelijke tijdshorizon.
Het kind verkrijgt regelmatig de Duitse nationaliteit door de (Duitse) nationaliteit van de beoogde vader. Als aan de andere voorwaarden wordt voldaan, is dit gekoppeld aan de mogelijkheid om een tijdelijk Duits paspoort voor het kind.
Als de beoogde vader echter een andere nationaliteit heeft, moet het vaderschap regelmatig volgens deze wet worden vastgesteld. Dit kan leiden tot de betrokkenheid van andere buitenlandse vertegenwoordigingen, wat het proces bemoeilijkt. Het is dan namelijk ook moeilijk om een beslissing van de Oekraïense rechtbank te verkrijgen, wat weer problemen oplevert bij het legaliseren van het beoogde ouderschap.
Dr. Oldenburger adviseert en vertegenwoordigt je ook op dit gebied om juridische hindernissen voor het ouderschap te overwinnen.
c. Draagmoederschap Californië
Californië biedt een uitstekende infrastructuur en jarenlange ervaring in draagmoederschap. Er is een groot aantal bureaus en klinieken. De medische standaard wordt naar internationale normen als bijzonder hoog beschouwd. Ongeacht de relatief hoge kosten voor een Californisch draagmoederschapsprogramma zijn de wachttijden voor draagmoeders regelmatig kort. prenatale rechterlijke beslissing (beschikking vóór de geboorte)Dit stelt beoogd ouderschap vast en wordt ook in Duitsland erkend zolang er geen weigeringsgronden zijn en een van de ouders genetisch verwant is aan het kind. Een stiefkindadoptie is niet langer nodig.
Hieronder geven we je een overzicht van het wettelijke kader voor draagmoederschap in Californië en praktische informatie voor wensouders, rekening houdend met het Duitse verbod op draagmoederschap en eiceldonatie.
Draagmoederschap is toegestaan in Californië. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Oekraïne kunnen koppels van hetzelfde geslacht en individuen hun kinderwens ook vervullen door middel van een draagmoeder. De juridische situatie in Californië is ook bijzonder omdat de wet daar zowel sperma- als eiceldonatie toestaat. Dit betekent dat Duitsers in theorie - zonder hun eigen genetische bijdrage te leveren - een buitenlandse eicel kunnen laten bevruchten met buitenlands sperma en deze vervolgens kunnen laten dragen door een draagmoeder. Dit gaat veel verder dan heterologe inseminatie, wat bijvoorbeeld ook in Duitsland is toegestaan, omdat in Californië gedoneerde eieren kan worden gebruikt. Deze aanpak wordt echter problematisch bij de erkenning van de beslissing van de Californische rechtbank over afstamming, aangezien het Federale Hof van Justitie tot nu toe ten minste een Genetische afstamming van een wensouder. In dergelijke constellaties heb je absoluut juridische ondersteuning nodig van een advocaat die gespecialiseerd is in draagmoederschap.
Bij draagmoederschap wordt het embryo in het laboratorium gecreëerd door middel van in-vitrofertilisatie - waarbij de eicellen van de draagmoeder in geen geval mogen worden gebruikt. Als de Duitse wensmoeder echter geen vruchtbare eicellen meer heeft, is eiceldonatie mogelijk. Volgens de Californische wet moet de donor altijd anoniem blijven.
In tegenstelling tot bijvoorbeeld Oekraïne kan buitenlands sperma ook in Californië worden gebruikt voor bevruchting. In Oekraïne daarentegen moet het kind altijd genetisch afstammen van de beoogde vader. In Californië ligt de nadruk dus niet zozeer op biologie en genetica bij het vaststellen van ouderschap, maar meer op opzettelijke (bewuste) verantwoordelijkheid en het feit dat er nieuw menselijk leven voor terugkomt.
In Californië kan alleen een vrouw die minstens 21 jaar oud is, al een kind gebaard heeft en Amerikaans staatsburger is of een permanente verblijfsvergunning heeft, draagmoeder worden. Ze moet geschikt zijn als draagmoeder, wat bewezen en geverifieerd moet worden door medische en psychologische tests.
Beoogde ouders en personen die kinderen willen krijgen, moeten echter ook tests ondergaan, vooral op overdraagbare ziekten zoals HIV en hepatitis.
De keuze voor de staat Californië wordt gemaakt tegen de achtergrond van het verkrijgen van een pre-birth order aldaar. Nog voor de geboorte wordt het ouderschap van de Duitse wensouders of een individu vastgesteld door een beslissing van de familierechtbank. De beslissing van de rechtbank vereist altijd een Draagmoederschapscontractomdat de rechter deze overeenkomst moet onderzoeken en zelf ten gronde moet beslissen of het gevraagde voorgenomen ouderschap geoorloofd en gerechtvaardigd is.
Daarnaast zal er regelmatig een agentschap- en kliniekcontract moeten worden afgesloten, en mogelijk ook een contract voor eicel- en/of spermadonatie. Naast speciale voorwaarden onder Californisch recht, moeten belangrijke aspecten van het Duitse recht in al deze contracten worden opgenomen. Dr. Oldenburger zal deze contracten voor je beoordelen vanuit een Duits juridisch perspectief en zal in individuele gevallen ook Californische advocaten inschakelen. Dit legt een belangrijke basis voor het draagmoederschapsproces, zelfs in het geval van complicaties, en de legalisatie van voorgenomen ouderschap in Duitsland.
Na de geboorte ontvangen de Duitse wensouders of een wensouder een Amerikaanse geboorteakte (us geboorteakte). Zij of hij wordt vermeld als de ouder(s). Volgens de Californische wet heeft de draagmoeder geen recht om het moederschap van het kind op zich te nemen. Ze wordt daarom helemaal niet op de geboorteakte vermeld.
Samen met de gerechtelijke beslissing over afstamming (dat is Apostille en officieel vertaald in het Duits Vertaald en een genetisch afstammingsbewijs ontvangen de (Duitse) wensouders een voorlopig Paspoort voor je kind en kunnen zo samen de VS verlaten en Duitsland binnengaan.
Als het paspoort niet wordt afgegeven, bijvoorbeeld omdat er geen genetisch bewijs van afstamming is, moet worden geprobeerd het land te verlaten en binnen te komen met andere documenten, bijvoorbeeld een nog aan te vragen Amerikaans paspoort en de geboorteakte van het kind. Het verblijf in Californië kan dus worden verlengd, omdat de wensouders in dit geval moeten wachten op het Amerikaanse kinderpaspoort.
In Duitsland wordt de vrouw die het kind heeft gebaard altijd beschouwd als de moeder (§ 1591 BGB). Het beslissende vrijwillige element van een Beoogd moederschap is nog niet ontwikkeld in Duitsland. In verband met de geplande Hervorming van het afstammingsrecht Het Federale Constitutionele Hof heeft niet alleen gesproken over het aanvaarden van genetisch-biologische afstamming, maar ook over het erkennen van de echtgenote van de moeder als ouder. Het Federale Constitutionele Hof is van mening dat er geen sprake kan zijn van zuiver genetisch ouderschap zonder het aanvaarden van verantwoordelijkheid. Ondanks de opname van het hervormingsplan in het regeerakkoord zijn er echter nog geen concrete wijzigingen in de Duitse wetgeving doorgevoerd. Ook draagmoederschap en embryo- en eiceldonatie zijn nog steeds verboden. De Ontwerp voor een discussiegedeelte van de BMJV, die het hervormingsproject ten minste wilde uitbreiden tot het ouderschap van de echtgenote van de moeder, is weer in de la verdwenen. Op dit moment moet worden aangenomen dat een concreet nieuw voorstel voor de hervorming van het afstammingsrecht niet voor 2025 kan worden verwacht.
De directe aanname van moederschap, bijvoorbeeld op basis van een draagmoederschapscontract en een buitenlandse geboorteakte, is over het algemeen niet mogelijk in Duitsland - en een louter officiële beslissing over ouderschap in het buitenland wordt over het algemeen niet erkend in Duitsland.
In 2014 heeft het Federale Hof van Justitie (BGH) echter een belangrijke beslissing genomen over de erkenning van buitenlands voorgenomen ouderschap na draagmoederschap: Als ouderschap in het buitenland wordt erkend door een rechterlijke beslissing (bijv. volgorde voor geboorte), kan het Duitse recht deze beslissing niet eenvoudigweg afwijzen en weigeren te erkennen omdat het Duitse recht draagmoederschap verbiedt. De buitenlandse beslissing moet in Duitsland worden erkend, ook al verbiedt de Duitse wet draagmoederschap. De internationale openbare orde en de Kinderwelzijn pleiten hiervoor (BGH FamRZ 2015, 240).
De rechten en plichten van alle partijen die betrokken zijn bij een draagmoederschapsovereenkomst worden geregeld in verschillende contracten. In het begin ligt de nadruk regelmatig op een Contract met agentschapD.w.z. een contract voor diensten met een buitenlands draagmoederschapsbureau. Deze contracten vallen over het algemeen onder de wet van het land waar het bureau is gevestigd. Vanuit een Duits juridisch perspectief zijn er veel speciale kenmerken om rekening mee te houden, in het bijzonder waarvoor je een vergoeding betaalt en wanneer, welke extra kosten er kunnen ontstaan, welke diensten door het bureau zijn inbegrepen, enzovoort. Vanuit onze jarenlange ervaring zijn de volgende zaken belangrijk
Bovendien zijn vaak Contracten met een kliniek die de medische diensten verleent. Afhankelijk van het individuele geval en de toepasselijke nationale wetgeving kunnen in deze context verdere contracten voor eicel- en spermadonatie worden gesloten.
Dit wordt regelmatig gevolgd door de belangrijke Contract met de draagmoeder. Dit omvat onder andere persoonlijke en medische voorwaarden voor de draagmoeder, procedures inclusief medicatie, de overdracht van een of meer bevruchte eicellen en gedragsvereisten voor de zwangerschap.
Daarnaast worden risico's verdeeld, bijvoorbeeld wie aansprakelijk is voor de inkomstenderving van de draagmoeder of tot welk bedrag voor gezondheidsschade die de draagmoeder lijdt als gevolg van haar diensten. Al deze contracten zijn complex en meestal zeer uitgebreid.
a. Agentuurovereenkomst
In de meeste gevallen van gepland draagmoederschap in het buitenland wordt een contract gesloten met een bureau dat de processen met betrekking tot het geplande draagmoederschap coördineert. Hiervoor worden kosten in rekening gebracht. De contracten van de bemiddelingsbureaus verschillen van land tot land. Wat ze gemeen hebben is dat ze worden beoordeeld volgens de wet van de staat waarin het bureau is gevestigd. Dit kan dus een federale staat in de Verenigde Staten van Amerika zijn, een land in de Indische Oceaan of elders.
Als wensouder moet je ervoor zorgen dat het toepasselijke recht een kader biedt dat de inhoud van de agentuurovereenkomst bepaalt of helpt interpreteren in geval van een geschil. Dit is bijvoorbeeld vergelijkbaar met algemene voorwaarden naar Duits recht, die bij wet zijn geregeld en in een groot aantal overeenkomsten zijn opgenomen door de zogenaamde Kleine lettertjes worden geconcretiseerd. Er kunnen hier clausules zijn die ongeldig zijn. In dat geval zijn de wettelijke bepalingen van toepassing. Het is daarom belangrijk om je bij het aangaan van het avontuur van het draagmoederschap bewust te zijn van de valkuilen in het geval van een geschil over de bemiddelingsovereenkomst.
Je moet er vooral voor zorgen dat geschillen worden beslecht na de beoogde Nationaal recht worden behandeld. We hebben bij een groot aantal contractontwerpen en -onderhandelingen goede ervaringen opgedaan met het laten beoordelen van deze contracten door een gespecialiseerd advocatenkantoor in het betreffende land, met name met betrekking tot schadeclaims en terugbetalingen.
De laatste tijd zijn er geschillen ontstaan door zogenaamde overmacht, deels vanwege de beschermende maatregelen tegen het coronavirus. De contracten voorzien regelmatig in een uitsluiting van aansprakelijkheid. Dit betekent dat je in geval van overmacht niet in staat bent om de doelstellingen van het draagmoederschap te bereiken, maar dat je nog steeds verplicht bent om voor de diensten van het bureau te betalen. De speciale kenmerken van de Covid-19 pandemie zijn hier bijzonder relevant en vereisen speciale aandacht.
De jurisprudentie met betrekking tot draagmoederschap is echter aan het veranderen. Er zijn veranderingen, bijvoorbeeld door de nu gevestigde mogelijkheden om draagmoederschap te erkennen. Voorouderlijke beslissingen uit Oekraïne, die veel agentschappen nog niet in hun diensten hebben opgenomen.
Dit betekent dat je niet vanaf het begin ondersteuning krijgt van het bureau om een dergelijke afstammingsbeslissing te verkrijgen. Als je dit na het sluiten van het contract wel wilt, zullen er regelmatig extra kosten in rekening worden gebracht. We raden je daarom aan om het bemiddelingscontract als kader voor het uit te voeren draagmoederschap zorgvuldig door te nemen en aan te passen aan de wettelijke vereisten die gelden voor Duitse koppels.
b. Contracten voor klinieken
Voordat een draagmoederschapscontract wordt afgesloten met een draagmoeder, worden er vaak contracten afgesloten met een kliniek nadat er een bemiddelingscontract is getekend. In deze contracten wordt het volgende meestal zeer gedetailleerd geregeld Medische dienstenbijvoorbeeld het verzamelen van eicellen en sperma (of het verkrijgen ervan via een donorbank), het testen van de kwaliteit en het cryopreserveren ervan, in-vitrofertilisatie (of ICSI), de overdracht (inseminatie) naar de draagmoeder, maatregelen voor het volgen van de zwangerschap en tot slot de geboorte. De contracten voorzien in vergoedingen voor deze diensten, die in opdracht van de wensouders worden uitgevoerd, maar die vaak al in de pakketprijs van het bemiddelingscontract zijn inbegrepen.
Ook hier is het belangrijk om de medische diensten en in het bijzonder de mogelijkheden voor het onderzoeken van eicellen en zaadcellen nauwkeurig te registreren. Voor zover mogelijk in sommige landen, moet worden verduidelijkt of Preïmplantatie genetische diagnose en Geslachtsbepaling en zo ja, tegen welke kosten en met welke mogelijke risico's.
Waar nodig worden contracten voor sperma- en eiceldonatie ook gesloten als onderdeel van kliniekcontracten. Daarnaast worden vaak contracten afgesloten voor Cryopreservatie. Ze moeten beslissen of en voor hoe lang, en ze moeten ook beslissen wat ze doen met de overgebleven bevruchte eicellen/blastocysten enz. nadat het draagmoederschap met succes is afgerond.
Het is de moeite waard om op te merken dat met een Eiceldonatie er worden geen donorgegevens regelmatig geregistreerd en doorgegeven. Dit betekent dat een kind geboren uit een draagmoeder geen informatie kan krijgen over zijn genetische oorsprong (in relatie tot de eicel). Het Duitse rechtssysteem aanvaardt dit, hoewel gerechtelijke beslissingen eisen dat het kind recht heeft op opheldering en vaststelling van zijn identiteit. Dit is echter beperkt met betrekking tot de status van eiceldonaties, in tegenstelling tot spermadonaties.
Kliniekcontracten brengen natuurlijk ook betalingsverplichtingen met zich mee. De Hoeveelheid van in-vitrofertilisatie en Overschrijvingen kan bijvoorbeeld een relevant economisch aspect zijn. Vanwege de risico's van dit type bevruchting, die natuurlijk ook afhangen van de kwaliteit van de gecryopreserveerde blastocysten of iets dergelijks, is er vaak maar een beperkt aantal bevruchtingspogingen. Als je er in het contract niet voor zorgt dat er niet slechts een eenmalige IVF en daaropvolgende terugplaatsing wordt gepland, kan dit al snel leiden tot aanzienlijke vervolgkosten. Het is daarom essentieel dat het contract wordt herzien en aangepast met betrekking tot alle medische aspecten (ook) vanuit een economisch perspectief.
Beoogde ouders moeten vaak naar de buitenlandse kliniek reizen voor medische onderzoeken en behandelingen. Naast de kosten die in het contract zijn vastgelegd, zijn er ook extra kosten voor vluchten en hotels. Hiermee moet rekening worden gehouden in de totale planning. Sommige instanties en klinieken in Europa hebben nu echter Partner kliniekenzodat reiskosten en stress kunnen worden beperkt.
De medische diensten, waaronder IVF (of ICSI) en de overdracht in de baarmoeder van de draagmoeder, bieden geen garanties voor een gezond kind. Daarom, als een herhaalde poging niet leidt tot implantatie en zwangerschap van de draagmoeder of als er problemen ontstaan in de aanloop naar kunstmatige inseminatie, zijn de verschillende contracten meestal aan elkaar gerelateerd.
Dit betreft de verplichting om te betalen voor medische diensten en diensten die door het bureau worden geleverd, maar ook eventuele terugbetalingsclaims in het geval dat er problemen zijn ontstaan, bijvoorbeeld als gevolg van onjuiste medische behandeling. In dit geval moeten claims worden beoordeeld en, indien nodig, afgedwongen in overeenstemming met de toepasselijke staatswet.
c. Draagmoederschapscontract
In het geval van een draagmoederschapscontract waarover uiteindelijk wordt onderhandeld, wordt het (weer) spannend vanuit een Duits juridisch perspectief. Het contract voorziet in de diensten van de draagmoeder en een overeenkomstige vergoeding, tenzij het altruïstisch is. In veel landen zijn de vergoedingen al als forfaitaire bedragen geregeld in de contracten van het bureau of de kliniek, zodat de draagmoederschapscontracten alleen de respectieve speciale rechten en plichten bevatten. Naast de vrijwillige afstand door de draagmoeder van alle rechten op het kind, omvatten deze hoe ze zich tijdens de zwangerschap moet gedragen, welke onderzoeken ze moet laten uitvoeren en welke informatie ze moet doorgeven. Uitgebreide Gedragscodes die zo ver gaan als seksuele onthouding. Op dit punt moeten individuele ideeën en afspraken worden gemaakt.
Naast de speciale gedragsmaatregelen, rechten en plichten, omvatten draagmoederschapscontracten ook steun voor de draagmoeder bij het verkrijgen van de wettelijke ouderlijke status van de wensouders, naast eventuele betalingen voor diensten en daden van samenwerking. In Californië of Mexico (of Ghana) kan dit betrekking hebben op de Deelname aan de prenatale gerechtelijke afstammingsbeslissingmet betrekking tot Griekenland of Georgië voor wat betreft de samenwerking bij de erkenning van het vaderschap in combinatie met een gezagsverklaring, in het geval van draagmoederschap in Oekraïne ook voor wat betreft de samenwerking bij de erkenning van het vaderschap in combinatie met een gezagsverklaring. postnataal rechterlijke beslissing. Dit wordt gevolgd door verdere ondersteuning van de draagmoeder met betrekking tot de afgifte van een geboorteakte. Al deze aspecten moeten contractueel worden geregeld om de realisatie en het bereiken van het ouderschap voor de Duitse wensouders zo soepel mogelijk te laten verlopen.
Een ander belangrijk aspect in verband met het draagmoederschapscontract is de Dekking ziektekostenverzekering. De draagmoeder wordt betaald voor haar diensten of - zoals in Canada of Griekenland - steunt de Duitse wensouders belangeloos en ontvangt een onkostenvergoeding. Draagmoeders hebben vaak zelf geen toereikende ziektekostenverzekering, of deze omvat niet Uitsluitingen van aansprakelijkheid voor zwangerschap of draagmoederschap.
Tijdens de zwangerschap en de geboorte kunnen er echter medische behandelingen nodig zijn en kunnen er complicaties optreden. Alle behandelingskosten die hiervoor worden gemaakt, moeten regelmatig worden gedekt door de wensouders. Het is mogelijk om een speciale ziektekostenverzekering af te sluiten. In veel landen gebeurt dit in het kader van een facultatieve Verzekeringspakketten ter gelegenheid van het agentschaps- of draagmoederschapscontract. In sommige landen moet dit echter apart geregeld en overeengekomen worden. Er moet worden opgemerkt dat de verzekeringsdekking die in het contract is voorzien vaak bepaalde ziekten en behandelingskosten niet dekt.
Pasgeborenen kunnen bij de geboorte worden opgenomen in de verzekeringsdekking van een ouder naar keuze via de wettelijke gezinsverzekering, maar ook als onderdeel van een particuliere ziektekostenverzekering. Het is belangrijk om in een vroeg stadium naar deze verzekeringsdekking te informeren en deze te laten bevestigen. Anders kan een speciale Kinderziektekostenverzekering worden afgerond.
Ondanks het verbod op draagmoederschap in Duitsland is het dus mogelijk voor koppels en individuen met hun gewone verblijfplaats in Duitsland om gebruik te maken van de diensten van een draagmoeder in het buitenland. Afhankelijk van de keuze van het land en de geboorteplaats van het kind, worden de wensouders of een wensouder wettelijk erkend als Positie van de ouder. Maar eerst alleen in het geboorteland van het kind door de draagmoeder.
In sommige landen wordt de draagmoeder echter als de moeder beschouwd, zodat haar status eerst moet worden gecorrigeerd en de wensouders moeten worden vervangen (bv. in Mexico). Maar zelfs als de wensouders dan op de buitenlandse geboorteakte worden vermeld, zijn ze volgens de Duitse wet nog geen ouders. Afhankelijk van het land van draagmoederschap zijn er verschillende manieren om dit te bereiken.
a. Stiefkind adoptie
Eén manier is de Adoptie of Stiefkind adoptie. Een kind kan als eigen kind worden geadopteerd als de adoptie in het belang van het kind is en het te verwachten is dat er een ouder-kindrelatie zal ontstaan. Als een kind van de ene echtgenoot wordt geadopteerd door de andere echtgenoot, wordt het eigen kind van het kind. gezamenlijk kind van de echtgenoten en hun oorspronkelijke familierelaties vervallen. Hetzelfde geldt nu voor stabiele partnerschappen buiten het huwelijk.
De Adoptieaanvraag moet notarieel notarieel bekrachtigd en vervolgens ingediend bij de familierechtbank. Voor deze aanvraag moeten de beoogde ouders eerst advies inwinnen en een Certificaat moeten worden bijgevoegd. Daarnaast moet de draagmoeder, die vanuit Duits juridisch oogpunt de moeder van het kind kan zijn, de volgende documenten bij het adoptieverzoek voegen mee eens. Ze kan dit echter op zijn vroegst 8 weken na de geboorte van het kind doen. Hetzelfde geldt voor de vader van het kind en echtgenoot van de adoptiemoeder. Hij is daarom in een quasi Dubbele rol. Alle toestemmingen moeten notarieel worden vastgelegd. Dit kan bijvoorbeeld een uitdaging zijn voor een draagmoeder die in het buitenland woont.
In veel gevallen zal de adoptie van het kind door de andere ouder nodig zijn om het beoogde en vaak al bestaande gezin juridisch te herenigen, zogeheten Stiefkind adoptie. De toelaatbaarheid van een stiefkindadoptie is onderworpen aan overwegingen van Kinderwelzijn op de voorgrond. Nieuw sinds 2021 is een speciale counselingverplichting die geldt voor geboorten in het buitenland en de woonplaats van de afziende ouder (draagmoeder). Deze begeleidingsverklaring moet bij het adoptieverzoek worden gevoegd.
In 2019 heeft het Oberlandesgericht Frankfurt am Main een adoptie na draagmoederschap toegestaan en de juridische kwesties rond adoptie na draagmoederschap in detail behandeld:
De rechters in Frankfurt stonden de adoptie van het door de draagmoeder gedragen kind door de wensmoeder toe. Ze wezen erop dat betaald draagmoederschap geen onrechtmatige bemiddeling vertegenwoordigen. De zaak betrof een draagmoederschap in Oekraïne. In Duitsland werd de Oekraïense draagmoeder aanvankelijk beschouwd als de moeder, aangezien zij het kind ter wereld had gebracht. De beoogde vader had echter al wettelijk het vaderschap erkend, waardoor zijn vrouw als stiefmoeder van het kind werd beschouwd. Het Oberlandesgericht Frankfurt am Main stond de adoptie door de stiefmoeder toe, omdat dit in het belang van het kind was in de zin van § 1741 (1) zin 1 BGB en er een ouder-kindrelatie was ontstaan, of althans te verwachten was. De stiefmoeder had immers al actief de rol van moeder met alle bijbehorende taken op zich genomen en zou dat blijven doen (OLG Frankfurt am Main, beslissing van 29 februari 2019 - 1 UF 71/18).
In een andere uitspraak van december 2023 behandelde het Oberlandesgericht Frankfurt am Main opnieuw de Stiefkindadoptie na draagmoederschap in Oekraïne (OLG Frankfurt, persbericht van 14.12.2023 over beslissing 2 UF 33/23 van 12.12.2023). De rechters oordeelden dat de stiefkindadoptie van een kind dat in het buitenland is geboren door een draagmoeder mogelijk is ondanks het verbod op draagmoederschap in Duitsland: De vrouw diende een aanvraag in om het minderjarige kind van haar man te adopteren. Het echtpaar had eerder contact opgenomen met een Oekraïense vruchtbaarheidskliniek. Daar werd een zwangerschap opgewekt bij een Oekraïense vrouw met behulp van een eiceldonatie. De echtgenoot erkende begin 2020 het vaderschap van het kind dat in Oekraïne bij de draagmoeder was geboren. Door complicaties bij de geboorte en de door de pandemie veroorzaakte grenssluitingen kon het kind pas in de zomer van 2020 door zijn Duitse wensouders worden geadopteerd. De familierechtbank had het adoptieverzoek nog steeds afgewezen. Het beroep dat het echtpaar hiertegen aantekende, slaagde bij het Oberlandesgericht Frankfurt am Main. De noodzakelijke voorwaarden voor adoptie morele rechtvaardiging ook kan bestaan in het geval van een stiefkindadoptie, lichtte de 2e Familiale Senaat zijn beslissing toe. Beslissend was of het voor het welzijn van het kind noodzakelijk is dat het kind ook met de stiefmoeder een juridische ouder-kindrelatie kan aangaan. Voorwaarde hiervoor is zoals gebruikelijk dat het kind zonder bezwaar in het huishouden van beide beoogde ouders wordt opgevoed en dat beiden als ouders van het kind worden erkend. sociale ouders weten.
In het geval van dit draagmoederschap moet er echter ook rekening mee worden gehouden dat de draagmoeder het kind nooit onder haar hoede heeft willen nemen en na de geboorte toestemming had gegeven voor de adoptie, zoals de Duitse wet vereist. Om deze reden werd het kind uiteindelijk afhankelijk van de wensouders. In dit geval moet de stiefmoeder ook de sterkere positie krijgen als de wettelijke moeder van het kind, zodat het kind kan worden toegewezen volgens de criteria van kinderwelzijn, bijvoorbeeld in geval van scheiding van de vader of na zijn overlijden, zoals gebruikelijk is bij twee wettelijke ouders. In het geval van juridische ouders hangt het af van wie de nauwere band met het kind heeft. Dit kan ook de - sociale - moeder zijn. Aangezien het kind zonder adoptie bij scheiding van de wensouders regelmatig bij de enige juridische ouder zou moeten blijven en aangewezen zou zijn op de aanzienlijk zwakkere omgangsrechten met de uitwonende stiefouder, is de Sociaal ouderschap van de moeder door adoptie naar legaal moederschap omgebouwd worden.
Het maakt niet uit of de stiefmoeder genetisch verwant is aan het kind via eiceldonatie. Vanuit het perspectief van het kind wordt de band met de stiefmoeder bepaald door de relatie die zij al jaren met het kind heeft. Sociale ouderorganisatie is doorslaggevend. Bovendien is het uiteindelijk irrelevant of de juridische vader ook de genetische vader van het kind is. Een wezenlijk verschil tussen "slechts" juridisch vaderschap en vaderschap dat ook wordt geconsolideerd door een biologische band is namelijk nauwelijks inherent aan het Duitse afstammingsrecht. Daarom was het niet nodig om te verduidelijken of het in het buitenland wettelijk erkende vaderschap gebaseerd was op een spermadonatie door de vader. De feitelijke en ethisch zeer problematische omstandigheden van draagmoederschap die in de procedure aan het licht kwamen, waren juridisch beleid significant, maar om de vraag individueel te beantwoorden over een oplossing gericht op het belang van het kind niet doorslaggevend.
Als de beoogde ouders noch het moederschap noch het vaderschap hebben, kunnen ze het kind in principe samen adopteren. Er zijn echter wel een paar hordes te nemen in zo'n internationale adoptieprocedure.
Er moet rekening worden gehouden met het volgende Wet op de adoptiebemiddelingdie in 2021 is gewijzigd. Hierin wordt de internationale adoptieprocedure geregeld in artikel 2a e.v. van de Adoptiewet. Andere wetten die relevant zijn voor internationale adopties zijn het Haags Adoptieverdrag, de Uitvoeringswet Adoptieverdrag en de Wet Effectiviteit Adoptie.
b. Buitenlandse beslissing
Een andere manier is de Erkenning een buitenlandse beslissing over ouderschap. Hiervoor is eerst een buitenlandse beslissing nodig. In 2019 oordeelde het Federale Hof van Justitie dat voor de erkenning van wensouders als ouders naar Duits recht altijd een buitenlandse beslissing ten gronde nodig is die de ouderlijke staat vaststelt of vaststelt. Een dergelijke beslissing vereist dat deze is afgegeven door een staatsgezag is gemaakt, die functioneel met Duitse rechtbanken kan worden gelijkgesteld aan de
Zelfs een buitenlands staatsbedrijf Autoriteit moet daarom overeenkomen met het effect van een Duitse rechterlijke beslissing. Om deze reden kan een Registratie niet worden erkend - een geboorteakte of geboorteregistratie heeft een dergelijk effect niet. Dit blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat de inschrijving in het register op elk moment kan worden gecorrigeerd, terwijl een rechterlijke beslissing ofwel een overeenkomstig materieel rechtsgevolg heeft ofwel op een andere manier de juridische kwestie op een bindende en definitieve manier verduidelijkt.
Het is daarom niet voldoende om alleen een geboorteakte of vermelding uit het geboorteregister in te dienen.
Indien de geldigheid van de draagmoederschapsovereenkomst en het juridisch ouderschap van de wensouders door de bevoegde buitenlandse rechter wordt erkend op een wijze die in overeenstemming is met de rechtsstaat, kan de draagmoederschapsovereenkomst worden beëindigd. Procedure is vastgesteld, biedt het besluit regelmatig de garantie voor een Vrije beslissing om deel te nemen de draagmoeder en voor de Vrijwillige aard van de publicatie van het kind aan de wensouders. Het enkele feit dat een draagmoederschapsprogramma is uitgevoerd, betekent dat de Menselijke waardigheid van de draagmoeder. Maar het omzeilen van het verbod op draagmoederschap dat in Duitsland geldt, is op zichzelf niet voldoende reden voor weigering, zegt het Federale Hof van Justitie. Dit geldt des te meer vanuit het perspectief van het kind, dat zonder het draagmoederschap niet geboren zou zijn.
De menselijke waardigheid van de draagmoeder kan echter worden geschonden als het draagmoederschap wordt uitgevoerd onder omstandigheden die de vrijwillige medewerking van de draagmoeder in twijfel trekken, of als essentiële omstandigheden onduidelijk blijven, bijvoorbeeld Persoonlijke gegevens van de draagmoedernaar de Voorwaardenwaaronder zij ermee heeft ingestemd de kinderen te dragen, en met een overeengekomen Overeenkomst of indien in de procedure voor de buitenlandse rechter fundamentele procedurele garanties zijn genegeerd. Erkenning in Duitsland is dan niet mogelijk. Het is daarom belangrijk om vanaf het begin op de hoogte te zijn van deze aspecten en er rekening mee te houden om complicaties te voorkomen bij het legaliseren van het ouderschap in Duitsland op een later tijdstip, d.w.z. om ervoor te zorgen dat er geen schendingen van de waardigheid plaatsvinden en vooral dat het kind na de geboorte vrijwillig wordt overgedragen aan de wensouders.
Het is daarom niet alleen belangrijk om het draagmoederschapscontract goed (en slim) op te stellen, maar ook om het hele proces tot aan de overdracht van het kind aan de wensouders te controleren in het licht van de vereisten van de Duitse wet en, indien nodig, te documenteren. Op deze manier hebben we al een groot aantal beslissingen uit landen die draagmoederschap toestaan laten erkennen door Duitse rechtbanken en registratiekantoren.
Naast de aspecten van openbare orde en bijzondere buitenlandse besluitvormingskwaliteit was het echter bijna altijd nodig om te bewijzen dat de genetische afstamming van ten minste één wensouder. Het Federale Hof van Justitie heeft dit aanvaard in zijn fundamentele beslissing uit 2014, maar sommige rechtbanken hebben dit sindsdien terzijde geschoven en hebben ook het volgende erkend zonder genetische voortplantingsbijdrage aanvaard, waaronder het Hof van Beroep in Berlijn en het kantongerecht in Sinsheim:
Volgens hen is de erkenning van een buitenlandse beslissing die het juridisch ouderschap - alleen - toekent aan de wensvader en tegelijkertijd stelt dat de draagmoeder geen juridisch ouder is, niet langer afhankelijk van de vraag of de wensvader ook juridisch ouder is. genetisch verwant is met het kind. Als de buitenlandse beslissing al voor de geboorte van het kind, vereist het beginsel van de waarachtigheid van het beheer van de burgerlijke stand ook niet dat de voor- en achternaam van de draagmoeder in de hoofdinschrijving van het geboorteregister worden opgenomen.
Met betrekking tot de positie van de ouders Moeder de juridische beoordeling van het moederschap volgens het recht van het buitenlandse land van draagmoederschap verschilt regelmatig van die volgens het Duitse recht. Dit komt omdat de wensmoeder, en niet de draagmoeder die het kind baart, de wettelijke moeder van het kind is.
Wie de vader van het kind is, verschilt afhankelijk van de betrokken rechtssystemen. In het geboorteland van het kind wordt de echtgenoot van de draagmoeder, indien aanwezig, gewoonlijk niet de vader, aangezien de respectieve nationale wetgeving gewoonlijk de wensouders als wettelijke ouders erkent. Vanuit het perspectief van de Duitse wet is de situatie echter anders. Hier is de zogenaamde Internationaal privaatrecht wordt toegepast. Hierin staat dat moet worden bepaald welk recht moet worden gebruikt voor de toewijzing van het kind aan een of beide ouders. Hierbij is het recht van het land waar de wensouders wonen mogelijk. gewone verblijfplaats maar het is ook mogelijk om het recht van de respectieve Nationaliteit of zelfs het land waarmee de ouders Getrouwd stel zijn het nauwst met elkaar verbonden. Testen en bepalen is een zeer complex proces dat speciale expertise en ervaring vereist.
Het toepasselijke recht moet betrekking hebben op de ouder-kindrelatie; naar het oordeel van het BGH heeft het kind normaal gesproken geen gewone verblijfplaats in het geboorteland. Het ontleent zijn verblijfplaats aan die van zijn beoogde ouders. Als het kind onmiddellijk na de geboorte met de wensouders naar Duitsland reist, kan de wet van het geboorteland - volgens welke de wensouders de juridische ouders van het kind zijn geworden - niet als basis worden gebruikt. Dit is alleen anders als zij daar hun gewone verblijfplaats hebben of de nationaliteit van dat land bezitten of er als echtpaar nauw mee verbonden zijn... Ook in dit opzicht is vroegtijdig gespecialiseerd juridisch advies over de bestaande mogelijkheden aan te raden.
Als het ouderschap niet is gebaseerd op een rechterlijke beslissing in het land waar het kind door de draagmoeder ter wereld is gebracht, is het familierecht gebaseerd op het Duitse familierecht. De wensmoeder, die bijgevolg geen moeder wordt in Duitsland, heeft enkel de mogelijkheid om Adoptie. Maar er zijn Uitzonderingen:
Verschillende nationale wetten kunnen worden gebruikt voor vaderschap buiten de buitenlandse wet op de plaats van geboorte of draagmoederschap, bijvoorbeeld de wet van zijn of haar land van herkomst. Nationaliteit of de afwijkende, gewoon Verblijfplaats. Het is daarom al moeilijk om het vaderschap met betrekking tot het kind vast te stellen als er verschillende conflicterende rechtssystemen in aanmerking worden genomen. Het wordt nog problematischer in het geval van gehuwde draagmoeders. Dit komt omdat bijvoorbeeld vanuit een Duits juridisch perspectief haar echtgenoot de vader van het kind zou zijn, wat betekent dat deze ouderlijke positie bezet is en eerst zou moeten worden verwijderd om de vader te worden.
Als de draagmoeder echter niet getrouwd is, kan de beoogde vader zijn vaderschap erkennen met toestemming van de draagmoeder. Volgens de Duitse wet kan dit zelfs vóór de geboorte. Hiervoor is echter een openbaar document nodig dat het vaderschap bevestigt, d.w.z. van een notaris of een Duits consulaat. Helaas voeren niet alle Duitse diplomatieke vertegenwoordigingen in het buitenland deze notarisaties uit.
De zaken worden ingewikkelder met niet-Duitse beoogde vaders. Dit komt omdat de Duitse afstammingswetgeving vaak niet op hen van toepassing is, wat betekent dat Buitenlandse vertegenwoordigingen van de beoogde vader betrokken moeten zijn om het vaderschap wettelijk te kunnen vaststellen.
Naast de mogelijkheid om een buitenlandse rechterlijke beslissing in Duitsland te laten erkennen, kan ook een officiële, ministeriële of notariële akte, beslissing of certificaat als een beslissing worden beschouwd. In hoeverre dit in individuele gevallen is toegestaan, moet zorgvuldig worden onderzocht. Het is daarom raadzaam om vooraf juridisch advies in te winnen bij het selecteren van een land om onaangename verrassingen achteraf te voorkomen.
In een uitspraak uit 2023 oordeelde het Oberlandesgericht Celle dat zelfs een beslissing van een buitenlandse rechtbank die de geboorteakte van het kind afwijst in combinatie met officiële documenten, niet voldoende is om het kind in Duitsland te erkennen. De buitenlandse rechtbank had bepaald dat de wensouders zonder twijfel de wettelijke ouders van het kind waren geworden, zoals vermeld in de geboorteakte en de ministeriële bevestiging.
Een gerechtelijke vaststelling was daarom niet mogelijk en daarom werd het verzoek afgewezen. De wensouders hadden aangevoerd dat de motivering van de beslissing in combinatie met de andere documenten voldoende was als een beslissing, maar het Oberlandesgericht was een andere mening toegedaan en wees het verzoek om erkenning af.
Erkenning van het vaderschap met de toestemming van de draagmoeder, ongeacht de niet-beïnvloedbare kwestie van het moederschap, betekent dat de beoogde vader ook de wettelijke vader van het kind is en dat, met de toestemming van de draagmoeder, het kind geboren kan worden. zijn kind legaal de Bondsrepubliek Duitsland kan binnenkomen. Het verlaten van het geboorteland en het binnenkomen van de Bondsrepubliek wordt echter gekenmerkt door speciale vereisten. Zonder voldoende Documenten Geen van beide is mogelijk.
Om het land binnen te komen, moet een Paspoort of Inreisvisum van het kind is vereist. Het kind krijgt echter alleen een tijdelijk Duits paspoort als een van de ouders Duits is en de juridische afstamming kan worden aangetoond. De Duitse ambassades zijn verantwoordelijk, met name de consulaire afdelingen in het land waar het draagmoederschap werd uitgevoerd. Voor de afgifte van het paspoort is bijvoorbeeld een formele erkenning van het vaderschap met een toestemmingsverklaring van de draagmoeder vereist. Beide kunnen notarieel bekrachtigd worden door een Duits consulaat.
Als het vaderschap niet kan worden erkend omdat de draagmoeder bijvoorbeeld getrouwd is, worden de problemen om het land te verlaten en binnen te komen groter. Hoewel de wensouders regelmatig een Geboorteaktewaarin ze als ouders worden genoemd. Dit geeft hen echter niet meteen recht op een Duits paspoort. Dit komt omdat de hiervoor vereiste Duitse afstamming formeel moet worden vastgesteld. Dit gebeurt bijvoorbeeld door de formele erkenning van vaderschap waarvoor toestemming nodig is.
Als dit niet mogelijk is omdat bijvoorbeeld notariële akte wordt geweigerd of de draagmoeder niet naar het consulaat kan reizen, moet worden geprobeerd het land te verlaten en binnen te komen met bestaande documenten, in het bijzonder de buitenlandse geboorteakte. Vroegtijdig juridisch advies en ondersteuning met betrekking tot de voorbereiding en uitvoering van de uitreis- en inreismodaliteiten wordt daarom ten zeerste aanbevolen.
De ingang alleen biologische of genetische ouders in het geboorteregister is volgens het BGH niet toegestaan. Het geboorteregister dient alleen om Documentatie van de wettelijkemaar (ook) niet aan een afwijkende biologische of genetische Ouderschap. Dienovereenkomstig is het principe van Waarheid registreren niet op de biologische of genetische waarheid, maar eist eerder dat de bestaande Juridische situatie correct is weergegeven. Bij de notariële akte van de geboorte moet de bij de geboorte De bestaande wettelijke ouderlijke status is doorslaggevend. In gevallen van erkende buitenlandse (prenatale) afstammingsbeslissingen betekent dit dat de vrouw die het kind heeft gebaard (draagmoeder) niet hoeft te worden ingeschreven in het geboorteregister omdat zij op het moment van de geboorte de juridische ouder van het kind was. niet de wettelijke moeder van het kind was.
Het is nog onduidelijk of dit ook geldt voor postnataal ouderlijke beslissingen van toepassing zijn. Registratiekantoren en familierechtbanken hebben dit tot nu toe verschillend geïmplementeerd: Sommige geven latere certificaten af nadat de draagmoeder in eerste instantie is erkend als de wettelijke moeder in de Hoofdinvoer gedocumenteerd, dragen de wensouders ook de verantwoordelijkheid voor de geboorte van een kind vanwege het effect dat (terug)gerelateerd is aan het tijdstip van geboorte. Bevel na de geboorte onmiddellijk (en voor de eerste keer) in de hoofdinschrijving zonder notariële akte. Deze gecompliceerde en juridisch onopgeloste situatie vereist daarom ook advies en vertegenwoordiging door onze ervaren experts in vruchtbaarheidsrecht.
Aangezien een kind volgens de Duitse wet altijd een moeder en een vader moet hebben, is de Aanwijzing De registratie van ouders van hetzelfde geslacht in het bevolkingsregister is problematisch. Dit komt omdat noch twee vaders, noch twee moeders daadwerkelijk als ouders kunnen worden geregistreerd. In het geval van twee vrouwelijke ouders heeft het Federale Hof van Justitie aanvaard dat de ene echtgenoot wordt aangeduid als de moeder en de andere neutraal als de "ouder". Daarentegen heeft de wetgever bepaald dat in het geval van adoptie door echtgenoten van hetzelfde geslacht, hun aanwijzing als ouders ofwel de moeder ofwel de vader moet zijn. Een geadopteerd kind heeft dus twee moeders of twee vaders, zonder toevoegingen zoals co-vader of co-moeder.
Aangezien er geen regeling bestaat voor draagmoederschap, aangezien dit in Duitsland verboden is, zijn wij van mening dat de formulering als richtlijn kan worden gebruikt vanwege de herkenbaarheid van overeenkomstige buitenlandse beslissingen.
Het verbod op draagmoederschap in Duitsland heeft ook fiscale gevolgen. In oktober 2021 oordeelde de belastingrechtbank in Münster dat de kosten van draagmoederschap niet in aanmerking mogen worden genomen als buitengewone uitgaven bij de berekening van de inkomstenbelasting. De rechtbank verwees naar de bepalingen van de Embryo Protection Act (ESchG), die draagmoederschap in Duitsland niet toestaat.
De rechtszaak was aangespannen door twee getrouwde mannen die gebruik hadden gemaakt van de diensten van een draagmoeder in Californië en een deel van de kosten wilden declareren bij de belastingdienst als onderdeel van hun aangifte inkomstenbelasting. De federale belastingrechtbank (BFH) bevestigde dit en verduidelijkte dat kosten voor kunstmatige inseminatie alleen in aanmerking kunnen worden genomen als buitengewone uitgaven als de behandeling die de uitgaven rechtvaardigt niet in strijd is met de wet op de bescherming van embryo's (ESchG).
Er is een nieuwe, belangrijke uitspraak van het Europees Hof van Justitie voor EU-lidstaten, volgens welke geboorteakten van de ene lidstaat zonder meer in andere EU-lidstaten moeten worden erkend. Dit zou aanzienlijke gevolgen kunnen hebben voor ouderschap - inclusief draagmoederschap - omdat het gerechtelijk erkende beslissingen binnen de EU achterhaald zou maken.
Het ontwerp van de Europese Commissie vanaf december 2022 (2022/0402) voor een Europees ouderschap: Om de problemen in verband met de erkenning van het ouderschap voor alle doeleinden aan te pakken en de bestaande leemte in het recht van de Unie op te vullen, stelt de Commissie voor regels van de Unie vast te stellen inzake de internationale bevoegdheid in zaken betreffende de ouderlijke verantwoordelijkheid (waarbij wordt bepaald welke rechterlijke instanties van de lidstaten bevoegd zijn in zaken betreffende de ouderlijke verantwoordelijkheid, met inbegrip van de vaststelling van het ouderschap in grensoverschrijdende zaken) en inzake het toepasselijke recht (waarbij wordt bepaald welk nationaal recht van toepassing is in zaken betreffende de ouderlijke verantwoordelijkheid, met inbegrip van de vaststelling van het ouderschap in grensoverschrijdende zaken), met inbegrip van de vaststelling van de ouderlijke verantwoordelijkheid in grensoverschrijdende zaken) en inzake het toepasselijke recht (tot vaststelling van het nationale recht dat van toepassing is op zaken betreffende de ouderlijke verantwoordelijkheid, met inbegrip van de vaststelling van de ouderlijke verantwoordelijkheid in grensoverschrijdende zaken) teneinde de erkenning in een lidstaat van in een andere lidstaat vastgestelde ouderlijke verantwoordelijkheid te vergemakkelijken. De Commissie stelt ook voor een Certificaat Europees ouderschap die kinderen (of hun wettelijke vertegenwoordigers) kunnen aanvragen en gebruiken om het bewijs van ouderschap in een andere lidstaat te vergemakkelijken.
Ouderschap moet in de toekomst onafhankelijk ervan zou moeten zijn, hoe het kind is verwekt of geboren en ook ongeacht het soort gezin van het kind. Ouders van hetzelfde geslacht en de erkenning van het ouderschap van een kind dat in eigen land in een lidstaat is geadopteerd, vallen hieronder. Het ontwerp stelt ook dat ouderlijke erkenning moet gelden ongeacht de nationaliteit van het kind en de nationaliteit van de ouders, d.w.z. het moet gebaseerd zijn op de gewone verblijfplaats. Ouderschap dat in een EU-lidstaat is vastgesteld, moet dan in alle andere lidstaten zonder speciale procedure worden erkend. Het ontwerp bepaalt dat in een lidstaat gegeven rechterlijke beslissingen en authentieke akten met bindende rechtsgevolgen en authentieke akten zonder bindende rechtsgevolgen in andere lidstaten worden erkend met de formele bewijskracht die geldt in de lidstaat van afgifte.
Het valt nog te bezien of, en zo ja wanneer, dit zal worden uitgevoerd. Het voorstel moet unaniem worden aangenomen in de Raad. Gezien de positie van sommige lidstaten zal dit waarschijnlijk twijfelachtig zijn.
Als gespecialiseerd advocatenkantoor voor familierecht met bijzondere expertise op het gebied van kinderwens en jarenlange ervaring met draagmoederschap, bieden wij je juridische ondersteuning vanaf de planning van het draagmoederschap tot de terugkeer met alle formaliteiten naar Duitsland en een eventuele adoptie. In het bijzonder beoordelen en stellen we contracten op tussen wensouders en draagmoeders en draagmoederschapsbureaus.
Belangrijke feiten over draagmoederschap op een rijtje
Tegenwoordig bieden zowel de geneeskunde als de wet paren met een kinderwens een breed scala aan mogelijkheden om ouders te worden. Maar welke rechten en beperkingen gelden voor de betrokkenen in Duitsland en welke mogelijkheden zijn er in het buitenland? Dr. Oldenburger, gespecialiseerd in familie- en medische juristen, adviseert nationaal en internationaal over alle juridische kwesties, van afstammingsrecht tot de Embryobeschermingswet. Hij begeleidt stellen met een kinderwens vanaf de planningsfase tot aan de realisatie en wettelijke bescherming van het gezin. Hieronder geven we een overzicht van de huidige mogelijkheden van de geneeskunde, hoe deze kunnen worden benut en welke juridische grenzen en consequenties in acht moeten worden genomen.
Werken als advocaat op het gebied van vruchtbaarheidsrecht vereist een diepgaande cross-juridische kennis van familierecht, medisch recht en sociaal recht. Aangezien er geen specifiek gespecialiseerde advocaat voor vruchtbaarheidsrecht bestaat, zijn gespecialiseerde advocaten voor familierecht en/of medisch recht, zoals Dr. Oldenburger, actief op dit complexe gebied.
In de wet van wettelijke ziektekostenverzekering bepaalt dat getrouwde stellen van verschillend geslacht recht hebben op kunstmatige inseminatie. Hiervoor moeten ze hun eigen geslachtscellen, d.w.z. zaadcellen en eicellen, beschikbaar stellen. Een arts die de kunstmatige inseminatie niet later uitvoert, moet het koppel van tevoren uitgebreid hebben geraadpleegd. raad. Beide partners moeten een HIV-test ondergaan. De vrouw moet volledig ingeënt zijn, waarbij vooral rodehond, waterpokken en kinkhoest belangrijk zijn. Beide partners moeten ook minstens 25 jaar oud zijn, de vrouw jonger dan 40 en de man jonger dan 50. Als aan alle wettelijke vereisten is voldaan, worden de kosten van kunstmatige inseminatie gedekt door de ziektekostenverzekering. half aangenomen.
Als niet wordt voldaan aan een van de wettelijke vereisten, kan het volgende gebeuren Privé medische behandelingen in aanmerking worden genomen. De Embryo-beschermingswet (ESchG) verbiedt artsen echter om een eicel kunstmatig te bevruchten om het vervolgens over te dragen aan een vrouw die bereid is om de bevruchte eicel voor een andere vrouw te dragen (het zogenaamde draagmoederschap). Hetzelfde geldt voor het weghalen van een eicel om deze te bevruchten en vervolgens over te dragen aan een andere vrouw. In dit geval is de enige optie om in het buitenland te zoeken naar mogelijkheden voor bijvoorbeeld eiceldonatie of draagmoederschap.
Als een koppel uit elkaar gaat nadat hun geslachtscellen zijn gebruikt voor kunstmatige inseminatie en zijn ingevroren, d.w.z. gecryopreserveerd, moet worden verduidelijkt wie van hen over de cellen mag beschikken. Kan de man ze gebruiken voor een terugplaatsing in de baarmoeder van zijn nieuwe vriendin of kan de vrouw ze zelf gebruiken (of een draagmoeder in het buitenland) zonder toestemming van de man?
Een onherroepelijke verbintenis zou echter ook ineffectief zijn omdat het fundamentele beginselen van familierecht en grondwettelijk recht zou schenden. Het rechtssysteem erkent geen contractuele verplichting van de echtgenoten tot een specifieke gezinsplanning.. Dit geldt ook als het kind niet op natuurlijke wijze maar door heterologe inseminatie wordt verwekt. Als de echtgenoot zijn toestemming herroept voordat de inseminatie die tot de zwangerschap heeft geleid is uitgevoerd, is hij volgens de toestemmingsovereenkomst alleen aansprakelijk voor de verplichtingen die al vóór de herroeping waren ontstaan (bijvoorbeeld aansprakelijkheid voor de kosten van de kliniek).
Alleen van de Tijdstip van inseminatie een herroeping van de toestemmingsovereenkomst mogelijk is. niet niet langer mogelijk is. Met de inseminatie is een proces begonnen dat - bij een normaal verloop - onherroepelijk leidt tot de geboorte van een kind. In dit opzicht is er een voldongen feit gecreëerd. Een herroeping door de man op dit moment zou de geboorte van het kind niet meer kunnen voorkomen, zelfs als de andere betrokken partijen bereid zouden zijn om de verandering van gedachten van de man te accepteren. Daarom zou een herroeping op dit moment uiteindelijk geen betrekking meer hebben op de toestemming voor de heterologe inseminatie, maar slechts een poging van de man zijn om de gevolgen af te wenden die voor hem noodzakelijkerwijs zouden voortvloeien uit de met zijn toestemming uitgevoerde heterologe inseminatie.
Volgens het Bundesgerichtshof kan de oplossing, zolang er geen wettelijke regeling is, niet zijn dat de man, die door zijn toestemming voor heterologe inseminatie op beslissende wijze heeft bijgedragen aan de geboorte van het kind, de mogelijkheid krijgt om zich aan zijn verantwoordelijkheid voor het kind te onttrekken door dit naar eigen goeddunken op grond van algemene rechtsoverwegingen te betwisten.
Nederlands 
Deutsch 
English (UK)