A. Draagmoederschap

Overweeg je draagmoederschap omdat je eigen zwangerschap onmogelijk, zeer riskant of niet gewenst is? Het uitvoeren van een draagmoederschap in het buitenland roept veel juridische vragen op. Er zijn een aantal hordes te nemen, van het opstellen van de contracten tot de terugkeer naar Duitsland en, indien nodig, adoptie. Dr. Oldenburger adviseert en vertegenwoordigt u in alle zaken die te maken hebben met vruchtbaarheidsrecht, in het bijzonder draagmoederschap.

Dit standpunt van het Federale Hof van Justitie is overtuigend en benadrukt terecht dat ouderschap niet langer uitsluitend op basis van genetisch-biologische bijdragen kan worden vastgesteld, maar grotendeels gebaseerd is op verantwoordelijkheid en het belang van het kind moet dienen. Paren van hetzelfde geslacht hebben daarom dezelfde mogelijkheden als paren van verschillend geslacht.

2. Draagmoeder of genetische moeder - wie wordt wettelijk beschouwd als de moeder van het kind?

Moederschap (het zogenaamde 1e ouderschap) bestaat in Duitsland uitsluitend volgens § 1591 BGB (de wet werd in 1998 gewijzigd door de Wet op de hervorming van kinderrechten aangepast). Daar staat: De moeder van een kind is de vrouw die het baarde. Moederschap staat dus los van een huwelijkse of buitenechtelijke geboorte, van de mogelijkheden die de voortplantingsgeneeskunde biedt (bv. donatie van buitenlandse eicellen en embryo's, waardoor genetisch en biologisch moederschap niet identiek zijn) en van de omstandigheden van de conceptie (die de wet omschrijft als Accommodatie gelabeld is). In principe is dit niet aanvechtbaar. De wet beslist dus tegen een genetische moeder als moeder van het kind en ten gunste van de vrouw die een kind ter wereld brengt.

Dit is (voornamelijk altruïstisch) toegestaan in veel landen, waaronder Europese landen. In Duitsland is als gevolg van de ESchG niet alleen elke medische behandeling in dit verband verboden, maar ook het verkrijgen van een draagmoeder. De draagmoeder zelf en de wensouders zijn echter niet strafbaar als ze zonder medische hulp te werk gaan. Dit wordt geregeld door de wet die het plaatsen van draagmoeders verbiedt.

4. Draagmoedermogelijkheden in het buitenland

Andere landen en rechtssystemen staan meer open voor draagmoeders en staan draagmoederschap toe. Vooral in de

• VS,
• Canada,
• Oekraïne,
• Georgië,
• Griekenland en
• Mexico

Draagmoeders mogen ook legaal werken in andere Europese landen. Het wettelijke kader is echter verschillend in elk land. In veel van deze landen is de Gebruik van een draagmoeder ook voor Duitse koppels en individuen mogelijk. Dit geldt ook voor koppels van verschillende nationaliteiten die hun gewone verblijfplaats en woonplaats in Duitsland hebben.

Bij het plannen van draagmoederschap in het buitenland moeten koppels en mensen met een onvervulde kinderwens natuurlijk de respectieve wetten in acht nemen en nagaan of, en zo ja, onder welke voorwaarden ze daar kunstmatige inseminatie kunnen en mogen laten uitvoeren en gebruik kunnen maken van de diensten van een draagmoeder. De keuze van het land is daarom niet eenvoudig en moet verstandig worden gemaakt op basis van individuele eisen en wensen. Wij adviseren je hier graag over.

Een ander aspect kan een belangrijke invloed hebben op de beslissing om een land te selecteren, namelijk de manier waarop dat gebeurt, hoe ouderschap naar buitenlands recht kan worden geïmplementeerd in het Duitse recht. De routes verschillen van land tot land. Het is daarom essentieel om in een vroeg stadium gedetailleerd advies en bijstand te krijgen van een advocaat.

a. Draagmoederschap in Griekenland - de wettelijke situatie

Steeds meer Duitse koppels vervullen hun kinderwens via draagmoederschap in het buitenland. Griekenland heeft zich gevestigd als een populaire Europese bestemming. Vooral na het uitbreken van de oorlog in Oekraïne is Griekenland een dichtbij en goed alternatief voor Duitse wensouders. Het is echter geen optie voor koppels van hetzelfde geslacht en ongehuwde koppels.

• Medische opties en wettelijk kader

Draagmoederschap is toegestaan in Griekenland. De artikelen 1455-1460 en 1464 van het Griekse Burgerlijk Wetboek bepalen de vereisten, voorwaarden en procedures voor draagmoederschap.

Bij draagmoederschap wordt het embryo in het laboratorium gecreëerd door middel van in-vitrofertilisatie - hoewel de eigen eicellen van de draagmoeder niet mogen worden gebruikt. Eiceldonatie is echter mogelijk als de Duitse wensmoeder geen vruchtbare eicellen heeft of als er grote risico's verbonden zijn aan het gebruik ervan. In principe moet de donor anoniem blijven.

• Rechterlijke deelname beslissing noodzakelijk

In aanmerking voor deelname aan de niet-commercieel draagmoederschap In Griekenland worden gehuwde en ongehuwde paren erkend als heteroseksuele koppels en Alleenstaande vrouwen. De mogelijkheid van draagmoederschap in Griekenland bestaat niet voor koppels van hetzelfde geslacht, ongeacht of ze getrouwd zijn, noch voor alleenstaande mannen.

Dit is vereist voor het gebruik van een draagmoeder. legitimatie rechterlijke beslissing noodzakelijk. Alleen als een vrouw niet zwanger kan worden om medische redenen, die ten genoegen van de rechtbank moeten worden aangetoond, kan toestemming van de rechtbank worden verleend. Naast de vereiste dat de wensmoeder moet bewijzen dat ze niet in staat is om kinderen te baren, moet de wensmoeder geschikt zijn voor de beoogde zwangerschap en geboorte. Dit vereist Medische en psychologische tests en een schriftelijke overeenkomst met de wensouders is vereist. In geen geval mag de draagmoeder haar eigen eicellen voor bevruchting beschikbaar stellen.

• Verblijf in Griekenland
  Belangrijke wettelijke verandering in mei 2025

Tot 2014 was het noodzakelijk voor de wensouders om en de draagmoeder haar vaste woonplaats in Griekenland had. De Griekse wetgever relativeerde vervolgens deze vereisten: Het was voldoende dat de draagmoeder een woonplaats of tijdelijk verblijf in Griekenland. Dit vergemakkelijkte het zoeken naar een geschikte draagmoeder uit een derde land en haar deelname aan het programma aldaar. Het was daarom ook mogelijk voor wensouders die niet permanent in Griekenland woonden om draagmoederschap in Griekenland te regelen met een draagmoeder die ook in Griekenland woonde. draagmoeder die niet permanent in Griekenland woont worden uitgevoerd. Als gevolg daarvan nam de vraag naar draagmoeders toe. Bijgevolg werden meer buitenlandse vrouwen aangeworven door klinieken. Hun betaling bleef echter verboden (de Griekse wet bepaalt dat zowel de draagmoeder als de wensouders betaald moeten worden voor hun diensten). Straffen indien zij niet altruïstisch handelen in strijd met de wettelijke bepalingen; tussenpersonen van draagmoeders die niet altruïstisch handelen, kunnen ook worden bestraft. De plaats van betaling is irrelevant).

In mei 2025 echter, na het schandaal op Kreta in 2023, werd de deelname van zowel wensouders als draagmoeders veranderd van een louter tijdelijk verblijf in een permanent verblijf. permanente verblijfplaats gecorrigeerd. Een louter tijdelijk verblijf is voor beide niet langer voldoende. Als een dergelijk verblijf alleen maar wordt vervalst, bestaat het risico op zware sancties (ook voor de tussenpersonen). De onderliggende wettelijke beleidsintentie is in de eerste plaats om draagmoedertoerisme te voorkomen of op zijn minst in te perken. De voorwaarden waaronder een permanent verblijf (verblijf) in Griekenland bestaat, met name in de tijd, zijn echter niet expliciet geformuleerd in de wijzigingswet.

In de toekomst zullen alleen personen die permanent in Griekenland wonen, naast Griekse onderdanen, voor draagmoederschap kunnen kiezen en een rechterlijke beslissing ten gunste van deelname kunnen verkrijgen. Als ze valselijk verklaren dat ze permanent in Griekenland wonen, kan het ouderschap op basis van de rechterlijke beslissing in gevaar komen. De partijen zouden dan de rechtbank hebben misleid over een essentiële wettelijke vereiste. Dit zou niet alleen een strafbaar feit zijn in het kader van de Griekse wet, maar zou ook een strafbaar feit kunnen zijn voor de Duitse wensouders. Stiefkind adoptieprocedure problematisch worden. De Duitse wet voorziet in bijzonder strenge eisen in geval van onwettig of immoreel gedrag. Daarom zijn de medezeggenschapseisen voor Duitse wensouders sinds mei 2025 aanzienlijk verslechterd ten opzichte van Griekenland.

Bovendien is het procesrecht ook aangepast nadat een rechterlijke beslissing is ontvangen: voorheen kon de overdracht (van de bevruchte eicel in de baarmoeder van de draagmoeder) onmiddellijk na de bevestigende rechterlijke beslissing worden uitgevoerd, maar nu moet de beslissing eerst definitief zijn, wat waarschijnlijk tot vertragingen zal leiden.

Met betrekking tot wettelijk ouderschap zou de eis van permanent verblijf in Griekenland echter ook kunnen leiden tot voordelen voor Duitse paren van verschillend geslacht en alleenstaande vrouwen - in strijd met de wettelijke beleidsdoelstellingen: Er bestaat nog geen geharmoniseerd Europees ouderschapsrecht. Het Duitse internationaal privaatrecht voorziet ook in de toewijzing van het kind aan de ouders volgens het recht van de gewone verblijfplaats. Kinderen die nog geen eigen gewone verblijfplaats hebben, ontlenen deze meestal aan de verblijfplaats van de beoogde ouders. Als deze nu zo'n Verblijf in Griekenland hun ouderschap zou zonder verdere maatregelen in Duitsland kunnen bestaan (d.w.z. in het bijzonder zonder stiefkindadoptie na erkenning van het vaderschap met instemming van de draagmoeder) door toepassing van het Griekse recht. De daaropvolgende certificering van de geboorte van het kind in het buitenland zou dan onmiddellijk kunnen leiden tot het ouderschap van de Duitse wensouders op basis van het toepasselijke Griekse recht. De nieuwe wettelijke vereisten zullen dus waarschijnlijk niet louter beperkend zijn, maar zouden de vaststelling van het ouderschap zelfs kunnen vergemakkelijken.

• Geen betaling voor de draagmoeder

Draagmoederschap in Griekenland is altruïstisch. De draagmoeder mag niet worden betaald voor haar ondersteuning, maar ontvangt een Vergoeding voor onkostendie eind 2022 door de wetgever is aangepast. De kosten van de draagmoeder voor en tijdens de zwangerschap mogen worden vergoed door de wensouders. Momenteel is er een financiële limiet van ongeveer 15.000 euro. Dit kan echter worden aangevuld met de betaling van alimentatie. De draagmoederschapsovereenkomst moet daarom zorgvuldig worden onderzocht en, indien nodig, worden aangepast, in het bijzonder om nadelen op grond van het statuut en het strafrecht te voorkomen.

Vanwege de voortdurende puur onbaatzuchtige ondersteuning van Duitse wensouders door draagmoeders die in Griekenland mogen werken, moet commercialisering worden vermeden. Beoogde ouders die dit overtreden kunnen bestraft worden. Een overtreding van de Griekse wet, bv. de draagmoeder meer betalen dan de toegestane onkostenvergoeding, zou waarschijnlijk ook gevolgen hebben voor een eventueel ouderschap volgens de Duitse wet. Daarom is voorzichtigheid geboden bij het geven van geschenken aan de draagmoeder. Als de wensouders namelijk bedriegen over de voorwaarden om in aanmerking te komen of de draagmoeder in strijd met het wettelijke verbod betalen, kunnen ze worden vervolgd met een gevangenisstraf of een boete van minstens 1500 euro.

• Beoogde moeder moet adopteren

De Duitse wensouders verkrijgen de ouderlijke status in Griekenland nadat het draagmoederschap door de rechtbank is goedgekeurd en uitgevoerd. Dit wordt gedocumenteerd in de Griekse geboorteakte, waarin de wensouders als wettelijke ouders worden vermeld. De draagmoeder heeft daarentegen geen rechten op het kind, wat ook een van de belangrijke voorwaarden is voor het Griekse rechtssysteem om de diensten van een draagmoeder überhaupt toe te staan.

Ook hier doen zich echter problemen voor, aangezien het gewenste moederschap naar Grieks recht in Duitsland niet wordt erkend en er dus een Stiefkind adoptie om de ouderlijke status voor de moeder te verkrijgen. Deze aspecten moeten in acht worden genomen en er moet rekening mee worden gehouden bij de uitvoering, vooral in de contractuele bepalingen over de plicht van de draagmoeder om mee te werken aan het verkrijgen van de ouderlijke status voor de wensouders in Duitsland.

Dr. Oldenburger adviseert en vertegenwoordigt je hierbij uitgebreid, inclusief een regelmatige latere stiefkindadoptie in Duitsland.

• Vaderschap kan worden erkend

Duitse beoogd vaders zijn vrij om hun vaderschap voor de geboorte te erkennen. Om effectief te zijn, moet de Toestemming van de draagmoeder is vereist. Dit kan ook prenataal gebeuren. Zodra het vaderschap effectief is erkend, verwerft het kind het Duitse staatsburgerschap en een voorlopig paspoort. Paspoort document uitgegeven door de Duitse diplomatieke missie in Athene.

Om in Duitsland te kunnen handelen en in het bijzonder het voogdijrecht te kunnen uitoefenen, heeft de beoogde vader een speciale Verklaring van bewaring van de draagmoeder. Dit komt omdat zij volgens de Duitse wet als de moeder wordt beschouwd en als enige het gezag heeft, ook al is zij niet van plan dit recht uit te oefenen en is zij volgens de Griekse wet niet de moeder van het kind dat zij voor de wensouders heeft gebaard. Deze gezagsverklaring is een centrale voorwaarde voor de bevoegdheid om te handelen in alle zaken met betrekking tot het kind in Duitsland, aangezien deze ontbreekt als zij alleen de vader is.

Conclusie

Geboorte in Duitsland is over het algemeen niet bezwaarlijk en leidt niet tot grote nadelen als er geen buitenlandse rechterlijke beslissing wordt beoogd.

c. Draagmoederschap Californië

Californië biedt een uitstekende infrastructuur en jarenlange ervaring in draagmoederschap. Er is een groot aantal bureaus en klinieken. De medische standaard wordt naar internationale normen als bijzonder hoog beschouwd. Ongeacht de relatief hoge kosten voor een Californisch draagmoederschapsprogramma zijn de wachttijden voor draagmoeders regelmatig kort. prenatale rechterlijke beslissing (beschikking vóór de geboorte)Dit stelt beoogd ouderschap vast en wordt ook in Duitsland erkend zolang er geen weigeringsgronden zijn en een van de ouders genetisch verwant is aan het kind. Een stiefkindadoptie is niet langer nodig.

Hieronder geven we je een overzicht van het wettelijke kader voor draagmoederschap in Californië en praktische informatie voor wensouders, rekening houdend met het Duitse verbod op draagmoederschap en eiceldonatie.

• Medische opties en wettelijk kader

Draagmoederschap is toegestaan in Californië. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Oekraïne kunnen koppels van hetzelfde geslacht en individuen hun kinderwens ook vervullen door middel van een draagmoeder. De juridische situatie in Californië is ook bijzonder omdat de wet daar zowel sperma- als eiceldonatie toestaat. Dit betekent dat Duitsers in theorie - zonder hun eigen genetische bijdrage te leveren - een buitenlandse eicel kunnen laten bevruchten met buitenlands sperma en deze vervolgens kunnen laten dragen door een draagmoeder. Dit gaat veel verder dan heterologe inseminatie, wat bijvoorbeeld ook in Duitsland is toegestaan, omdat in Californië gedoneerde eieren kan worden gebruikt. Deze aanpak wordt echter problematisch bij de erkenning van de beslissing van de Californische rechtbank over afstamming, aangezien het Federale Hof van Justitie tot nu toe ten minste een Genetische afstamming van een wensouder. In dergelijke constellaties heb je absoluut juridische ondersteuning nodig van een advocaat die gespecialiseerd is in draagmoederschap.

Bij draagmoederschap wordt het embryo in het laboratorium gecreëerd door middel van in-vitrofertilisatie - waarbij de eicellen van de draagmoeder in geen geval mogen worden gebruikt. Als de Duitse wensmoeder echter geen vruchtbare eicellen meer heeft, is eiceldonatie mogelijk. Volgens de Californische wet moet de donor altijd anoniem blijven.

In tegenstelling tot bijvoorbeeld Oekraïne kan buitenlands sperma ook in Californië worden gebruikt voor bevruchting. In Oekraïne daarentegen moet het kind altijd genetisch afstammen van de beoogde vader. In Californië ligt de nadruk dus niet zozeer op biologie en genetica bij het vaststellen van ouderschap, maar meer op opzettelijke (bewuste) verantwoordelijkheid en het feit dat er nieuw menselijk leven voor terugkomt.

• Wie kan draagmoeder worden?

In Californië kan alleen een vrouw die minstens 21 jaar oud is, al een kind gebaard heeft en Amerikaans staatsburger is of een permanente verblijfsvergunning heeft, draagmoeder worden. Ze moet geschikt zijn als draagmoeder, wat bewezen en geverifieerd moet worden door medische en psychologische tests.

Beoogde ouders en personen die kinderen willen krijgen, moeten echter ook tests ondergaan, vooral op overdraagbare ziekten zoals HIV en hepatitis.

• Bevel vóór de geboorte in Californië

De keuze voor de staat Californië wordt gemaakt tegen de achtergrond van het verkrijgen van een pre-birth order aldaar. Nog voor de geboorte wordt het ouderschap van de Duitse wensouders of een individu vastgesteld door een beslissing van de familierechtbank. De beslissing van de rechtbank vereist altijd een Draagmoederschapscontractomdat de rechter deze overeenkomst moet onderzoeken en zelf ten gronde moet beslissen of het gevraagde voorgenomen ouderschap geoorloofd en gerechtvaardigd is.

Daarnaast zal er regelmatig een agentschap- en kliniekcontract moeten worden afgesloten, en mogelijk ook een contract voor eicel- en/of spermadonatie. Naast speciale voorwaarden onder Californisch recht, moeten belangrijke aspecten van het Duitse recht in al deze contracten worden opgenomen. Dr. Oldenburger zal deze contracten voor je beoordelen vanuit een Duits juridisch perspectief en zal in individuele gevallen ook Californische advocaten inschakelen. Dit legt een belangrijke basis voor het draagmoederschapsproces, zelfs in het geval van complicaties, en de legalisatie van voorgenomen ouderschap in Duitsland.

• Van de VS terug naar Duitsland met het kind

Na de geboorte ontvangen de Duitse wensouders of een wensouder een Amerikaanse geboorteakte (us geboorteakte). Zij of hij wordt vermeld als de ouder(s). Volgens de Californische wet heeft de draagmoeder geen recht om het moederschap van het kind op zich te nemen. Ze wordt daarom helemaal niet op de geboorteakte vermeld.

Samen met de gerechtelijke beslissing over afstamming (dat is Apostille en officieel vertaald in het Duits Vertaald en een genetisch afstammingsbewijs ontvangen de (Duitse) wensouders een voorlopig Paspoort voor je kind en kunnen zo samen de VS verlaten en Duitsland binnengaan.

Als het paspoort niet wordt afgegeven, bijvoorbeeld omdat er geen genetisch bewijs van afstamming is, moet worden geprobeerd het land te verlaten en binnen te komen met andere documenten, bijvoorbeeld een nog aan te vragen Amerikaans paspoort en de geboorteakte van het kind. Het verblijf in Californië kan dus worden verlengd, omdat de wensouders in dit geval moeten wachten op het Amerikaanse kinderpaspoort.

•  Over de juridische achtergrond, in het bijzonder de erkenning van voorgenomen moederschap:

In Duitsland wordt de vrouw die het kind heeft gebaard altijd beschouwd als de moeder (§ 1591 BGB). Het beslissende vrijwillige element van een Beoogd moederschap is nog niet ontwikkeld in Duitsland. In verband met de geplande Hervorming van het afstammingsrecht Het Federale Constitutionele Hof heeft niet alleen gesproken over het aanvaarden van genetisch-biologische afstamming, maar ook over het erkennen van de echtgenote van de moeder als ouder. Het Federale Constitutionele Hof is van mening dat er geen sprake kan zijn van zuiver genetisch ouderschap zonder het aanvaarden van verantwoordelijkheid. Ondanks de opname van het hervormingsplan in het regeerakkoord zijn er echter nog geen concrete wijzigingen in de Duitse wetgeving doorgevoerd. Ook draagmoederschap en embryo- en eiceldonatie zijn nog steeds verboden. De Ontwerp voor een discussiegedeelte van de BMJV, die het hervormingsproject ten minste wilde uitbreiden tot het ouderschap van de echtgenote van de moeder, is weer in de la verdwenen. Op dit moment moet worden aangenomen dat een concreet nieuw voorstel voor de hervorming van het afstammingsrecht niet voor 2025 kan worden verwacht.

De directe aanname van moederschap, bijvoorbeeld op basis van een draagmoederschapscontract en een buitenlandse geboorteakte, is over het algemeen niet mogelijk in Duitsland - en een louter officiële beslissing over ouderschap in het buitenland wordt over het algemeen niet erkend in Duitsland.

In 2014 heeft het Federale Hof van Justitie (BGH) echter een belangrijke beslissing genomen over de erkenning van buitenlands voorgenomen ouderschap na draagmoederschap: Als ouderschap in het buitenland wordt erkend door een rechterlijke beslissing (bijv. volgorde voor geboorte), kan het Duitse recht deze beslissing niet eenvoudigweg afwijzen en weigeren te erkennen omdat het Duitse recht draagmoederschap verbiedt. De buitenlandse beslissing moet in Duitsland worden erkend, ook al verbiedt de Duitse wet draagmoederschap. De internationale openbare orde en de Kinderwelzijn pleiten hiervoor (BGH FamRZ 2015, 240).

d. Draagmoederschap in Californië - het land verlaten met het kind

De Bondsrepubliek Duitsland heeft een ambassade in de hoofdstad van de Verenigde Staten van Amerika, Washington. Er zijn ook consulaten-generaal in verschillende steden, waaronder in Los Angeles en San Francisco. Naast het officiële district Zuid-Californië is het consulaat-generaal in Los Angeles verantwoordelijk voor alle consulaire aangelegenheden in de staten Arizona, Colorado, Nevada en Utah. Het consulaat-generaal in San Francisco is verantwoordelijk voor Noord-Californië, evenals voor de staten Alaska, Hawaï, Idaho, Montana, Oregon, Washington en Wyoming.

Als een kind van Duitse wensouders door een draagmoeder in Californië ter wereld wordt gebracht, moeten er voorbereidingen worden getroffen om het kind de Bondsrepubliek Duitsland te laten verlaten en binnenkomen. Als een Californische rechtbank het ouderschap van de wensouders vóór de geboorte heeft vastgesteld en de geboorte van het kind in dit opzicht is bevestigd, worden de Duitse wensouders ook wettelijk beschouwd als de ouders van het kind dat bij de draagmoeder is geboren. A Erkenning van dit besluit is in Duitsland algemeen denkbaar op grond van § 108 (1) FamFG. Uitzonderingen Er is sprake van fundamentele schendingen van relevante Duitse wettelijke bepalingen. Dit kunnen schendingen van de waardigheid van de draagmoeder zijn, het gebruik van dwangsituaties, het uitoefenen van druk en nog veel meer. Het Federale Hof van Justitie vereist momenteel een genetisch bewijs van afstamming van ten minste één beoogde ouder om erkend te worden. Dit wordt regelmatig voorbereid door de kraamkliniek met behulp van slijmvliesuitstrijkjes na de geboorte.

De gerechtelijke beslissing over afstamming moet worden voorzien van een apostille en officieel worden vertaald. Ook voor de genetische afstammingsverklaring wordt regelmatig een vertaling gemaakt. Vanwege een regelmatig erkend ouderschap na een gerechtelijke uitspraak is het dan mogelijk om een apostille aan te vragen bij het Duitse consulaat-generaal. Paspoort voor het kind. Een kinderpaspoort is niet langer beschikbaar sinds 01/01/2024. Een biometrisch paspoort, dat nu alleen nog mogelijk is, is zes jaar geldig.

Voor het verkrijgen van een dergelijk paspoort is een afspraak bij het consulaat-generaal vereist. De voogdijouders moeten persoonlijk verschijnen. Als aan alle vereisten is voldaan, kan een verwerkingstijd van 6-8 weken worden verwacht voor de uitgifte van het paspoort. Er is een online afsprakensysteem beschikbaar voor het maken van afspraken.

Of het consulaat-generaal in Los Angeles of San Francisco verantwoordelijk is, hangt af van de geboorteplaats van het kind. De respectieve Wijken gezaghebbendLos Angeles voor Zuid-Californië en San Francisco voor Noord-Californië. In detail zijn de volgende districten relevant voor Los Angeles: Imperial, Kern, Los Angeles, Orange, Riverside, San Bernadino, San Diego, San Louis Obispo, Santa Barbara en Ventura (naast de staten Arizona, Colorado, Nevada en Utah). San Francisco is op zijn beurt verantwoordelijk voor alle andere districten/provincies en de andere hierboven genoemde staten.

Naast het Amerikaanse geboortecertificaat van het kind is een door het ziekenhuis bevestigd certificaat vereist. Geboorteakte noodzakelijk. De geboorteakte moet in de Lange versie en de namen van de ouders bevatten. Ouders moeten hun paspoort en huwelijksakte laten zien, indien beschikbaar.

Als er maar één ouder is of als de ouders niet met elkaar getrouwd zijn (ouders in de zin van de prenatale afstammingsbeslissing van de rechtbank), wordt een Erkenning van vaderschap met Verklaring van toestemming van de persoon/vrouw die het kind gebaard heeft. Dit betekent ook dat in deze constellaties het ouderschap van een Duitse wensmoeder niet kan worden geïnstalleerd zonder een gerechtelijke beslissing over afstamming.

De aanvraag kan worden ingediend aan de hand van een formulier op de website van het consulaat-generaal. Aanvraagformulier voorbereid zijn. Wat nodig is voor het kind biometrische pasfoto kunnen direct worden afgegeven bij een machine in het consulaat-generaal.

Voor de afgifte van een paspoort kan een Naam verklaring. De Duitse wensouders hebben het recht om een achternaam te kiezen en om het kind een geboortenaam te geven. Als de Duitse wensouders nog geen achternaam hebben gekozen, moeten ze die voor de eerste keer aangeven om de geboortenaam te bepalen. Als je een achternaam hebt, wordt dit automatisch de Geboortenaam van het kind.

Op 12 april 2020 heeft de Duitse Bondsdag het wetsontwerp van de federale regering over de hervorming van het naamrecht aangenomen, dat op 1 mei van kracht moet worden. Duitse wensouders zullen dan in de toekomst een echte achternaam als familienaam kunnen kiezen. Dubbele namen bestaande uit de naam of meisjesnaam van een van de ouders. Zo'n naamsverklaring is nodig voor het aanvragen van een paspoort. Hiervoor is een formulier beschikbaar op de website.

Zowel de naamsverklaring als de paspoortaanvraag kunnen, indien gewenst, na terugkeer in Duitsland worden ingediend bij de betreffende burgerlijke stand. In deze gevallen is het ook mogelijk om het vertrek op de luchthaven in de VS en de binnenkomst in de Bondsrepubliek Duitsland voor te bereiden. Het lange formulier van de Amerikaanse geboorteakte in combinatie met de geapostilleerde en officieel vertaalde afstammingsbeslissing is meestal voldoende documentatie van het ouderschap. Zelfs als er nog geen Duitse geboorteakte is afgegeven of een Duits paspoort beschikbaar is voor het kind, volgt de ouderlijke status in combinatie met de akte de algemeen erkende inhoud van de Amerikaanse afstammingsbeslissing. Als voorzorgsmaatregel kan een Vrijwillige verklaring van de draagmoeder om het land te verlaten en binnen te komen en zich bij de wensouders in Duitsland te vestigen.

Als er geen sprake is van ouderschap op basis van een prenataal geapostilleerde, vertaalde en rechtsgeldige beslissing, is het voor het Duitse rechtssysteem nog niet duidelijk welke gevolgen volgens het afstammingsrecht een postnatale rechterlijke beslissing. In principe kan worden aangenomen dat zij in de toekomst de ouder van de Duitse wensouders zal zijn, althans vanaf het moment van de beslissing. Tot een dergelijke beslissing is genomen, kan de draagmoeder echter een ouder worden, aangezien ze vanuit Duits juridisch oogpunt de ouderlijke status heeft. De Amerikaanse geboorteakte wordt meestal afgegeven nadat de postnatale afstammingsbeslissing is genomen. Afhankelijk van de respectieve federale staat is een verdere verklaring van de draagmoeder vereist om ouderschap voor het Duitse koppel te verkrijgen. Zonder verdere statusverklaringen zou dit het onmogelijk kunnen maken om het land te verlaten of binnen te komen.

In elk geval hebben de Duitse wensouders een lange Amerikaanse versie van de geboorteakte nodig waarin ze als de ouders van het kind worden gedocumenteerd.

Daarnaast hebben ze een beslissing van de rechtbank nodig en, als die er niet is of niet kan worden gegeven, toestemming voor een erkenning van het vaderschap. In dit opzicht kan in ieder geval het ouderlijk gezag van de vader worden vastgesteld. In deze gevallen blijft het echter zo dat de eerste ouderlijke positie, moeder, wordt ingevuld door de draagmoeder. Als gevolg hiervan heeft de juridische vader (en zijn echtgenoot) een Verklaring van bewaringomdat, vanuit Duits juridisch perspectief, de loutere vaststelling van het ouderlijk gezag niet automatisch betekent dat de draagmoeder ook het voogdijrecht heeft. Dit betekent dat de draagmoeder in deze gevallen ten minste twee verklaringen moet afleggen bij het desbetreffende consulaat-generaal, die daar notarieel worden bekrachtigd: De Toestemming een voorafgaande of gelijktijdige verklaring de vader van het kind te zijn (erkenning van vaderschap) en ten tweede een Verklaring van bewaring. Zoals reeds vermeld, is het raadzaam om een aanvullende verklaring af te leggen dat je akkoord gaat om het land te verlaten en in Duitsland te verblijven. Volmacht De vader moet de exclusieve beslissingsbevoegdheid krijgen. Vrijwillige verklaring en volmacht kunnen ook worden gericht aan het consulaat-generaal en door het consulaat-generaal notarieel worden bekrachtigd in één document (d.w.z. samen met de toestemming en de verklaring van bewaring) in openbare vorm.

Omdat een paspoort persoonlijk moet worden aangevraagd bij het desbetreffende consulaat-generaal, is deze route waarschijnlijk niet bijzonder aantrekkelijk voor veel beoogde ouders in het geval van prenatale rechterlijke beslissingen over afstamming. Aangezien het meestal mogelijk is om het land te verlaten en binnen te komen zonder een Duits paspoort en naamsverklaring, kan verdere verduidelijking plaatsvinden na terugkeer in Duitsland. Anders Duur van het verblijf van tot acht weken om rekening mee te houden.

e. Argentinië

 In Argentinië zijn er geen wettelijke regels voor de Of en Hoe van draagmoederschap. Dientengevolge is draagmoederschap daar gebaseerd op gerechtelijke beslissingen die in individuele gevallen Afwijkingen van het biologische moederprincipe en de wensouders als wettelijke ouders erkennen. 

De beslissingen die tot nu toe zijn genomen hadden allemaal betrekking op altruïstisch, dat wil zeggen niet-commercieel draagmoederschap. Er is geen duidelijk verbod op draagmoederschap of enige commerciële vorm van draagmoederschap in Argentinië. 

In 2017 was er een belangrijke beslissing in hoger beroep in Buenos Airesvolgens welke kinderen die bij een draagmoeder zijn geboren, als wettige kinderen van de wensouders moeten worden geregistreerd zonder dat de draagmoeder als ouder wordt erkend. Deze beslissing heeft echter geen bindende werking buiten de jurisdictie van deze rechtbank. 

Dit werd echter gevolgd in oktober 2024 Uitspraak van het Argentijnse Hooggerechtshof - met overeenkomstige gevolgen voor het hele land: Het ouderschap van een mannelijk paar werd verworpen, omdat de Argentijnse wet bepaalt dat de draagmoeder als de persoon die de geboorte geeft de wettelijke moeder is. Een ander ouderschap is niet mogelijk, in het bijzonder omdat er in Argentinië geen wettelijke bepaling is die beoogd ouders toestaat de enige wettelijke ouders te worden, aldus de rechtbank. 

Of wensouders ouders kunnen worden onder de Argentijnse wet hangt daarom af van het individuele geval en is onderhevig aan beslissingen van de rechtbank. De draagmoeder wordt in principe ook als moeder beschouwd in Argentinië en kan alleen door een rechterlijke beslissing uit deze rechtspositie worden verwijderd. 

Ongeacht de voorwaarden waaronder niet-Argentijnse onderdanen überhaupt draagmoederschap kunnen uitoefenen, speelt ook het toepasselijke nationale recht van de wensouders een rol. Zelfs als een rechterlijke beslissing in Argentinië de ouderlijke status van de wensouders vaststelt en een Argentijnse geboorteakte en een Argentijns paspoort worden afgegeven voor het kind, betekent dit niet onmiddellijk dat de wensouders de Bondsrepubliek Duitsland kunnen verlaten en binnenkomen met hun kind. Vanuit Duits juridisch oogpunt worden ze alleen als de ouders van het kind beschouwd als deze gerechtelijke beslissing voldoende gekwalificeerd is en ten minste een van de wensouders genetisch verwant is aan het kind. Daartoe zou bijvoorbeeld een paspoortaanvraag kunnen worden ingediend bij de Duitse ambassade in Duitsland, voordat de latere certificering van de buitenlandse geboorte of erkenning van de rechterlijke beslissing in Duitsland wordt aangevraagd. De uitleg dat er geen Duits document nodig is voor uitreis en binnenkomst is daarom niet alleen onvolledig en ontoereikend, maar ook uiterst gevaarlijk met betrekking tot de uitreisstrategie.

Een andere optie voor de wensouders is om voor de geboorte het vaderschap te erkennen met toestemming van de draagmoeder en zo een Duits ouderlijk gezag te vestigen. Dit alleen is echter niet voldoende om te kunnen handelen, want naast de toekenning volgens het afstammingsrecht hebben de ouders ook gezagsrechten nodig. Dit kunnen ze (vanuit Duits juridisch perspectief) alleen verkrijgen buiten een in Duitsland erkende afstammingsbeslissing (procedure duurt ongeveer 6 maanden) of een achteraf gecertificeerde buitenlandse geboorte op basis van verklaringen die in overeenstemming met de draagmoeder zijn opgesteld. Opdat de wensouders wettelijk zouden kunnen optreden in naam van hun kind, moet de draagmoeder dus niet alleen verklaren dat ze instemt met de erkenning van het vaderschap aan de Duitse ambassade, consulaire afdeling, maar ook een (gezamenlijke) verklaring van voogdij afleggen (zonder een dergelijke verklaring zou het kind niet onder ouderlijk toezicht staan, zodat een voogdijschap zou moeten worden vastgesteld). Voor de positie van 2e ouder, die nog niet is ingevuld, moet een Stiefkind adoptieprocedure waarvoor ook de medewerking en toestemming van de draagmoeder nodig is. 

Als de wensouders in Argentinië een rechterlijke beslissing krijgen die hun ouderlijke status vaststelt, kan deze beslissing naar Duits recht worden erkend. Deze erkenning is automatisch als de rechterlijke beslissing van vergelijkbare kwaliteit is als Duitse beslissingen. Hierop zijn alleen uitzonderingen als de beslissing onverenigbaar is met essentiële Duitse rechtsbeginselen. Dit kan het geval zijn als de draagmoeder onder druk is gezet, economisch of psychologisch is uitgebuit of haar waardigheid is geschonden - of als er ander onrechtmatig of immoreel gedrag kan worden vastgesteld. Het omzeilen van het verbod op draagmoederschap dat in Duitsland geldt, is echter niet voldoende.

Of draagmoederschap überhaupt nog overwogen kan worden in Argentinië als gevolg van de beslissing van het Hooggerechtshof in oktober 2024 lijkt twijfelachtig. Bij gebrek aan corrigerende rechterlijke uitspraken zal het namelijk waarschijnlijk niet langer mogelijk zijn om een geboorteakte af te geven waarin de wensouders als wettelijke ouders worden geïdentificeerd. In elk geval zal de draagmoeder daar worden geregistreerd. In het beste geval is het mogelijk voor een ongehuwde draagmoeder om het vaderschap van een wensouder vast te stellen met haar toestemming (inclusief gezamenlijke gezagsverklaringen). Dit zou dan gevolgd worden door een stiefkindadoptieprocedure in Duitsland. 

Zoals de zaak van het Italiaanse koppel dat in oktober 2024 werd gearresteerd op de luchthaven van Buenos Aires heeft aangetoond, zijn (of waren) de procedures van de betrokken klinieken en tussenpersonen in Argentinië een bijzonder aandachtspunt in het onderzoek. Zij zouden draagmoeders onder druk hebben gezet of misbruik hebben gemaakt van hun leefsituatie. In dergelijke gevallen zou de erkenning van een rechterlijke beslissing uit Argentinië in Duitsland waarschijnlijk niet mogelijk zijn. Stiefkindadoptie kan ook problematisch zijn. Als de beoogde ouders niet nadenken over de herkomst, de verwerving en de leefomstandigheden van de draagmoeder, enz. lopen ze het risico geen wettelijke ouders te worden, ongeacht de bestaande morele en ethische bezwaren.

Na binnenkomst in de Bondsrepubliek Duitsland, een Naam verklaring en de Certificering achteraf van de buitenlandse geboorte. Als er een rechterlijke beslissing is genomen, kan deze incidenteel worden onderzocht bij het verzoek om latere certificering en door de burgerlijke stand in aanmerking worden genomen zodat de Duitse wensouders ook in de hoofdinschrijving van de Duitse geboorteakte worden opgenomen. Als de dienst burgerlijke stand hier niet zeker van is, kan hij in geval van twijfel de lokale rechtbank om een verklaring vragen. Het staat de wensouders ook vrij om zelf een verzoek in te dienen bij de familierechtbank voor een Verzoek om erkenning van de buitenlandse beslissing te zetten. Met een Erkenningsbesluit autoriteiten zijn dan gebonden aan de toewijzing volgens het afstammingsrecht. De rechterlijke beslissing leidt dus regelmatig tot de afgifte van een Duitse geboorteakte. Of dit bij postnatale beslissingen leidt tot een vermelding in de hoofdakte of in een latere akte is, zoals toegelicht, nog onduidelijk. Aan de ene kant wordt aangevoerd dat de rechterlijke beslissing regelmatig terugwerkt tot het moment van geboorte en dat er daarom geen latere verklaring nodig is. In beide gevallen ontvangen de Duitse wensouders echter een Geboorteakte met hen als ouders.

Daarnaast worden risico's verdeeld, bijvoorbeeld wie aansprakelijk is voor de inkomstenderving van de draagmoeder of tot welk bedrag voor gezondheidsschade die de draagmoeder lijdt als gevolg van haar diensten. Al deze contracten zijn complex en meestal zeer uitgebreid.

Dit betekent dat je niet vanaf het begin ondersteuning krijgt van het bureau om een dergelijke afstammingsbeslissing te verkrijgen. Als je dit na het sluiten van het contract wel wilt, zullen er regelmatig extra kosten in rekening worden gebracht. We raden je daarom aan om het bemiddelingscontract als kader voor het uit te voeren draagmoederschap zorgvuldig door te nemen en aan te passen aan de wettelijke vereisten die gelden voor Duitse koppels.

Dit betreft de verplichting om te betalen voor medische diensten en diensten die door het bureau worden geleverd, maar ook eventuele terugbetalingsclaims in het geval dat er problemen zijn ontstaan, bijvoorbeeld als gevolg van onjuiste medische behandeling. In dit geval moeten claims worden beoordeeld en, indien nodig, afgedwongen in overeenstemming met de toepasselijke staatswet.

c. Draagmoederschapscontract

In het geval van een draagmoederschapscontract waarover uiteindelijk wordt onderhandeld, wordt het (weer) spannend vanuit een Duits juridisch perspectief. Het contract voorziet in de diensten van de draagmoeder en een overeenkomstige vergoeding, tenzij het altruïstisch is. In veel landen zijn de vergoedingen al als forfaitaire bedragen geregeld in de contracten van het bureau of de kliniek, zodat de draagmoederschapscontracten alleen de respectieve speciale rechten en plichten bevatten. Naast de vrijwillige afstand door de draagmoeder van alle rechten op het kind, omvatten deze hoe ze zich tijdens de zwangerschap moet gedragen, welke onderzoeken ze moet laten uitvoeren en welke informatie ze moet doorgeven. Uitgebreide Gedragscodes die zo ver gaan als seksuele onthouding. Op dit punt moeten individuele ideeën en afspraken worden gemaakt.

• Plicht tot samenwerking

Naast de speciale gedragsmaatregelen, rechten en plichten, omvatten draagmoederschapscontracten ook steun voor de draagmoeder bij het verkrijgen van de wettelijke ouderlijke status van de wensouders, naast eventuele betalingen voor diensten en daden van samenwerking. In Californië of Mexico (of Ghana) kan dit betrekking hebben op de Deelname aan de prenatale gerechtelijke afstammingsbeslissingmet betrekking tot Griekenland of Georgië voor wat betreft de samenwerking bij de erkenning van het vaderschap in combinatie met een gezagsverklaring, in het geval van draagmoederschap in Oekraïne ook voor wat betreft de samenwerking bij de erkenning van het vaderschap in combinatie met een gezagsverklaring. postnataal rechterlijke beslissing. Dit wordt gevolgd door verdere ondersteuning van de draagmoeder met betrekking tot de afgifte van een geboorteakte. Al deze aspecten moeten contractueel worden geregeld om de realisatie en het bereiken van het ouderschap voor de Duitse wensouders zo soepel mogelijk te laten verlopen.

• Ziektekostenverzekering voor de draagmoeder

Een ander belangrijk aspect in verband met het draagmoederschapscontract is de Dekking ziektekostenverzekering. De draagmoeder wordt betaald voor haar diensten of - zoals in Canada of Griekenland - steunt de Duitse wensouders belangeloos en ontvangt een onkostenvergoeding. Draagmoeders hebben vaak zelf geen toereikende ziektekostenverzekering, of deze omvat niet Uitsluitingen van aansprakelijkheid voor zwangerschap of draagmoederschap.

Tijdens de zwangerschap en de geboorte kunnen er echter medische behandelingen nodig zijn en kunnen er complicaties optreden. Alle behandelingskosten die hiervoor worden gemaakt, moeten regelmatig worden gedekt door de wensouders. Het is mogelijk om een speciale ziektekostenverzekering af te sluiten. In veel landen gebeurt dit in het kader van een facultatieve Verzekeringspakketten ter gelegenheid van het agentschaps- of draagmoederschapscontract. In sommige landen moet dit echter apart geregeld en overeengekomen worden. Er moet worden opgemerkt dat de verzekeringsdekking die in het contract is voorzien vaak bepaalde ziekten en behandelingskosten niet dekt.

Pasgeborenen kunnen bij de geboorte worden opgenomen in de verzekeringsdekking van een ouder naar keuze via de wettelijke gezinsverzekering, maar ook als onderdeel van een particuliere ziektekostenverzekering. Het is belangrijk om in een vroeg stadium naar deze verzekeringsdekking te informeren en deze te laten bevestigen. Anders kan een speciale Kinderziektekostenverzekering worden afgerond.

In sommige landen wordt de draagmoeder echter als de moeder beschouwd, zodat haar status eerst moet worden gecorrigeerd en de wensouders moeten worden vervangen (bv. in Mexico). Maar zelfs als de wensouders dan op de buitenlandse geboorteakte worden vermeld, zijn ze volgens de Duitse wet nog geen ouders. Afhankelijk van het land van draagmoederschap zijn er verschillende manieren om dit te bereiken.

Er moet rekening worden gehouden met het volgende Wet op de adoptiebemiddelingdie in 2021 is gewijzigd. Hierin wordt de internationale adoptieprocedure geregeld in artikel 2a e.v. van de Adoptiewet. Andere wetten die relevant zijn voor internationale adopties zijn het Haags Adoptieverdrag, de Uitvoeringswet Adoptieverdrag en de Wet Effectiviteit Adoptie.

Een gerechtelijke vaststelling was daarom niet mogelijk en daarom werd het verzoek afgewezen. De wensouders hadden aangevoerd dat de motivering van de beslissing in combinatie met de andere documenten voldoende was als een beslissing, maar het Oberlandesgericht was een andere mening toegedaan en wees het verzoek om erkenning af.

7. Toegang tot Duitsland

Erkenning van het vaderschap met de toestemming van de draagmoeder, ongeacht de niet-beïnvloedbare kwestie van het moederschap, betekent dat de beoogde vader ook de wettelijke vader van het kind is en dat, met de toestemming van de draagmoeder, het kind geboren kan worden. zijn kind legaal de Bondsrepubliek Duitsland kan binnenkomen. Het verlaten van het geboorteland en het binnenkomen van de Bondsrepubliek wordt echter gekenmerkt door speciale vereisten. Zonder voldoende Documenten Geen van beide is mogelijk.

Om het land binnen te komen, moet een Paspoort of Inreisvisum van het kind is vereist. Het kind krijgt echter alleen een tijdelijk Duits paspoort als een van de ouders Duits is en de juridische afstamming kan worden aangetoond. De Duitse ambassades zijn verantwoordelijk, met name de consulaire afdelingen in het land waar het draagmoederschap werd uitgevoerd. Voor de afgifte van het paspoort is bijvoorbeeld een formele erkenning van het vaderschap met een toestemmingsverklaring van de draagmoeder vereist. Beide kunnen notarieel bekrachtigd worden door een Duits consulaat.

Als het vaderschap niet kan worden erkend omdat de draagmoeder bijvoorbeeld getrouwd is, worden de problemen om het land te verlaten en binnen te komen groter. Hoewel de wensouders regelmatig een Geboorteaktewaarin ze als ouders worden genoemd. Dit geeft hen echter niet meteen recht op een Duits paspoort. Dit komt omdat de hiervoor vereiste Duitse afstamming formeel moet worden vastgesteld. Dit gebeurt bijvoorbeeld door de formele erkenning van vaderschap waarvoor toestemming nodig is.

Als dit niet mogelijk is omdat bijvoorbeeld notariële akte wordt geweigerd of de draagmoeder niet naar het consulaat kan reizen, moet worden geprobeerd het land te verlaten en binnen te komen met bestaande documenten, in het bijzonder de buitenlandse geboorteakte. Vroegtijdig juridisch advies en ondersteuning met betrekking tot de voorbereiding en uitvoering van de uitreis- en inreismodaliteiten wordt daarom ten zeerste aanbevolen.

8. Inschrijving in het geboorteregister

De ingang alleen biologische of genetische ouders in het geboorteregister is volgens het BGH niet toegestaan. Het geboorteregister dient alleen om Documentatie van de wettelijkemaar (ook) niet aan een afwijkende biologische of genetische Ouderschap. Dienovereenkomstig is het principe van Waarheid registreren niet op de biologische of genetische waarheid, maar eist eerder dat de bestaande Juridische situatie correct is weergegeven. Bij de notariële akte van de geboorte moet de bij de geboorte De bestaande wettelijke ouderlijke status is doorslaggevend. In gevallen van erkende buitenlandse (prenatale) afstammingsbeslissingen betekent dit dat de vrouw die het kind heeft gebaard (draagmoeder) niet hoeft te worden ingeschreven in het geboorteregister omdat zij op het moment van de geboorte de juridische ouder van het kind was. niet de wettelijke moeder van het kind was.

Het is nog onduidelijk of dit ook geldt voor postnataal ouderlijke beslissingen van toepassing zijn. Registratiekantoren en familierechtbanken hebben dit tot nu toe verschillend geïmplementeerd: Sommige geven latere certificaten af nadat de draagmoeder in eerste instantie is erkend als de wettelijke moeder in de Hoofdinvoer gedocumenteerd, dragen de wensouders ook de verantwoordelijkheid voor de geboorte van een kind vanwege het effect dat (terug)gerelateerd is aan het tijdstip van geboorte. Bevel na de geboorte onmiddellijk (en voor de eerste keer) in de hoofdinschrijving zonder notariële akte. Deze gecompliceerde en juridisch onopgeloste situatie vereist daarom ook advies en vertegenwoordiging door onze ervaren experts in vruchtbaarheidsrecht.

Aangezien een kind volgens de Duitse wet altijd een moeder en een vader moet hebben, is de Aanwijzing De registratie van ouders van hetzelfde geslacht in het bevolkingsregister is problematisch. Dit komt omdat noch twee vaders, noch twee moeders daadwerkelijk als ouders kunnen worden geregistreerd. In het geval van twee vrouwelijke ouders heeft het Federale Hof van Justitie aanvaard dat de ene echtgenoot wordt aangeduid als de moeder en de andere neutraal als de "ouder". Daarentegen heeft de wetgever bepaald dat in het geval van adoptie door echtgenoten van hetzelfde geslacht, hun aanwijzing als ouders ofwel de moeder ofwel de vader moet zijn. Een geadopteerd kind heeft dus twee moeders of twee vaders, zonder toevoegingen zoals co-vader of co-moeder.

Aangezien er geen regeling bestaat voor draagmoederschap, aangezien dit in Duitsland verboden is, zijn wij van mening dat de formulering als richtlijn kan worden gebruikt vanwege de herkenbaarheid van overeenkomstige buitenlandse beslissingen.

De rechtszaak was aangespannen door twee getrouwde mannen die gebruik hadden gemaakt van de diensten van een draagmoeder in Californië en een deel van de kosten wilden declareren bij de belastingdienst als onderdeel van hun aangifte inkomstenbelasting. De federale belastingrechtbank (BFH) bevestigde dit en verduidelijkte dat kosten voor kunstmatige inseminatie alleen in aanmerking kunnen worden genomen als buitengewone uitgaven als de behandeling die de uitgaven rechtvaardigt niet in strijd is met de wet op de bescherming van embryo's (ESchG).

• De kosten van draagmoederschap variëren van land tot land, met een west-oost scheidslijn. Het is het duurst in de VS (ongeveer 160.000 euro) en het goedkoopst in Oekraïne (tussen 45.000 en 75.000 euro).
• Ouderschap na draagmoederschap kan in Duitsland erkend worden via een buitenlandse beslissing, en er is ook de mogelijkheid om een stiefkind te adopteren.

B. Kunstmatige inseminatie

• Vruchtbaarheid advocaten (kunstmatige inseminatie, spermadonatie, enz.)

Tegenwoordig bieden zowel de geneeskunde als de wet paren met een kinderwens een breed scala aan mogelijkheden om ouders te worden. Maar welke rechten en beperkingen gelden voor de betrokkenen in Duitsland en welke mogelijkheden zijn er in het buitenland? Dr. Oldenburger, gespecialiseerd in familie- en medische juristen, adviseert nationaal en internationaal over alle juridische kwesties, van afstammingsrecht tot de Embryobeschermingswet. Hij begeleidt stellen met een kinderwens vanaf de planningsfase tot aan de realisatie en wettelijke bescherming van het gezin. Hieronder geven we een overzicht van de huidige mogelijkheden van de geneeskunde, hoe deze kunnen worden benut en welke juridische grenzen en consequenties in acht moeten worden genomen. 

• Advies over vruchtbaarheidswetgeving

Werken als advocaat op het gebied van vruchtbaarheidsrecht vereist een diepgaande cross-juridische kennis van familierecht, medisch recht en sociaal recht. Aangezien er geen specifiek gespecialiseerde advocaat voor vruchtbaarheidsrecht bestaat, zijn gespecialiseerde advocaten voor familierecht en/of medisch recht, zoals Dr. Oldenburger, actief op dit complexe gebied.

1. Juridische situatie in Duitsland

In de wet van wettelijke ziektekostenverzekering bepaalt dat getrouwde stellen van verschillend geslacht recht hebben op kunstmatige inseminatie. Hiervoor moeten ze hun eigen geslachtscellen, d.w.z. zaadcellen en eicellen, beschikbaar stellen. Een arts die de kunstmatige inseminatie niet later uitvoert, moet het koppel van tevoren uitgebreid hebben geraadpleegd. raad. Beide partners moeten een HIV-test ondergaan. De vrouw moet volledig ingeënt zijn, waarbij vooral rodehond, waterpokken en kinkhoest belangrijk zijn. Beide partners moeten ook minstens 25 jaar oud zijn, de vrouw jonger dan 40 en de man jonger dan 50. Als aan alle wettelijke vereisten is voldaan, worden de kosten van kunstmatige inseminatie gedekt door de ziektekostenverzekering. half aangenomen.

Als niet wordt voldaan aan een van de wettelijke vereisten, kan het volgende gebeuren Privé medische behandelingen in aanmerking worden genomen. De Embryo-beschermingswet (ESchG) verbiedt artsen echter om een eicel kunstmatig te bevruchten om het vervolgens over te dragen aan een vrouw die bereid is om de bevruchte eicel voor een andere vrouw te dragen (het zogenaamde draagmoederschap). Hetzelfde geldt voor het weghalen van een eicel om deze te bevruchten en vervolgens over te dragen aan een andere vrouw. In dit geval is de enige optie om in het buitenland te zoeken naar mogelijkheden voor bijvoorbeeld eiceldonatie of draagmoederschap.

2. Wie kan gecryopreserveerde bevruchte eicellen gebruiken?

Als een koppel uit elkaar gaat nadat hun geslachtscellen zijn gebruikt voor kunstmatige inseminatie en zijn ingevroren, d.w.z. gecryopreserveerd, moet worden verduidelijkt wie van hen over de cellen mag beschikken. Kan de man ze gebruiken voor een terugplaatsing in de baarmoeder van zijn nieuwe vriendin of kan de vrouw ze zelf gebruiken (of een draagmoeder in het buitenland) zonder toestemming van de man?

• De OLG Hamburg heeft verklaard dat het zelfbeschikkingsrecht van de donoren van geslachtscellen hier in wezen relevant is. De LG Bonn heeft ook benadrukt dat het recht op zelfbeschikking van de donoren van geslachtscellen moet worden gewaarborgd. In tegenstelling tot natuurlijke bevruchtingsprocessen en de daaropvolgende celontwikkeling, is de kunstmatige onderbreking weer de Toestemming voor verder gebruik van beide Dit is nodig omdat het een basisvereiste wordt voor reproductieve medische behandeling en een uitdrukking is van de vrijheid van voortplanting die beschermd wordt door de grondrechten als onderdeel van het algemene persoonlijkheidsrecht.

• Het Landgericht Bonn verwijst ook naar een beslissing van de Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM), Grote Kamer, in een uitspraak van 10 april 2007, volgens welke de toestemming van beide geslachtscellen ook het recht op respect voor de beslissing voor of tegen het moederschap of vaderschap omvat in de zin van art. 8 EVRM. Dit recht kan niet naar één ouder worden verschoven door de keuze van een voortplantingsmethode, noch kan het eenzijdig naar één ouder worden verschoven. Vergeleken met het natuurlijke verloop van de ziekte na de eerste Bevruchting was het resultaat van de consensuele beslissing om kunstmatig onderbrekenook de Het moment van de beslissing om een kind te krijgen wordt kunstmatig uitgesteldzodat beide geslachtsceldonoren tot aan de kernfusie en de daaropvolgende terugplaatsing dezelfde mogelijkheid hebben om te beslissen tegen de conceptie van toekomstig menselijk leven. Een annulering tot aan de terugplaatsing heeft echter geen invloed op het recht op leven van het embryo.

• Het EHRM wees erop dat bijvoorbeeld in Oostenrijk en Italië een upstream date wettelijk is bepaald, namelijk met betrekking tot de bevruchting, waarna herroeping niet meer mogelijk is. Echter, in de zaak beslist Engeland naar een Herroepbaarheid tot overdracht die het EHRM niet in strijd achtte met het Europees recht. In dit opzicht staat het de federale staten vrij om een tijdsdimensie voor een dergelijke herroeping in de nationale wetgeving vast te leggen. In Duitsland bestaat een dergelijke wettelijke tijdslimiet momenteel niet.

• De Federaal Gerechtshof (BGH) gaat er ook van uit dat een man in principe toestemming moet geven aan de vrouw. vrij herroepen tot het moment van een overdracht en kan op deze manier de overeenkomsten die verband houden met de toestemming beëindigen. Dit blijkt al uit een interpretatie van de overeenkomst waarin de toestemming is opgenomen. Bij het sluiten van zo'n overeenkomst kan niet worden aangenomen dat beide wensouders zich zonder opzegmogelijkheid willen vastleggen om in de toekomst in te stemmen met heterologe inseminatie, ook als door gewijzigde omstandigheden of zelfs alleen maar een verandering van gedachten een op deze manier tot stand gekomen zwangerschap niet meer gewenst is.

Een onherroepelijke verbintenis zou echter ook ineffectief zijn omdat het fundamentele beginselen van familierecht en grondwettelijk recht zou schenden. Het rechtssysteem erkent geen contractuele verplichting van de echtgenoten tot een specifieke gezinsplanning.. Dit geldt ook als het kind niet op natuurlijke wijze maar door heterologe inseminatie wordt verwekt. Als de echtgenoot zijn toestemming herroept voordat de inseminatie die tot de zwangerschap heeft geleid is uitgevoerd, is hij volgens de toestemmingsovereenkomst alleen aansprakelijk voor de verplichtingen die al vóór de herroeping waren ontstaan (bijvoorbeeld aansprakelijkheid voor de kosten van de kliniek).

Alleen van de Tijdstip van inseminatie een herroeping van de toestemmingsovereenkomst mogelijk is. niet niet langer mogelijk is. Met de inseminatie is een proces begonnen dat - bij een normaal verloop - onherroepelijk leidt tot de geboorte van een kind. In dit opzicht is er een voldongen feit gecreëerd. Een herroeping door de man op dit moment zou de geboorte van het kind niet meer kunnen voorkomen, zelfs als de andere betrokken partijen bereid zouden zijn om de verandering van gedachten van de man te accepteren. Daarom zou een herroeping op dit moment uiteindelijk geen betrekking meer hebben op de toestemming voor de heterologe inseminatie, maar slechts een poging van de man zijn om de gevolgen af te wenden die voor hem noodzakelijkerwijs zouden voortvloeien uit de met zijn toestemming uitgevoerde heterologe inseminatie.

Volgens het Bundesgerichtshof kan de oplossing, zolang er geen wettelijke regeling is, niet zijn dat de man, die door zijn toestemming voor heterologe inseminatie op beslissende wijze heeft bijgedragen aan de geboorte van het kind, de mogelijkheid krijgt om zich aan zijn verantwoordelijkheid voor het kind te onttrekken door dit naar eigen goeddunken op grond van algemene rechtsoverwegingen te betwisten.